Εσύ που πονάς, βλέποντας αυτά που γίνονται γύρω σου...
Εσύ που ακούς την φωνή της ψυχής σου να σε προειδοποιεί...
Εσύ που έχεις ακόμη μια γωνιά με φλόγα στην καρδιά σου...
Εσύ που μπορείς ακόμα να σκέπτεσαι στο σκοτάδι που σου ρίχνουν...
Εσύ που θέλεις να δικαιώσεις την ανθρώπινη υπόστασή σου...
Εσύ που νιώθεις γύρω σου το ψέμμα, χωρίς να το συνειδητοποιείς...
Εσύ που ζητάς αλήθεια να πιστέψεις, φώς για να διαβλέψεις...
Εσύ που ψάχνεις να μείνεις καθαρός μέσα στα σκουπίδια...
Εσύ που νιώθεις αμόλυντος μέσα στην αρρώστεια...
Εσύ που ψάχνεις δύναμη για να τινάξεις τις αλυσίδες της ψυχής...
Εσύ που θέλεις άλλο δρόμο από εκείνον που σου επιβάλλουν...
Εσύ που αρνείσαι το σφυροκόπημα της καθημερινής σου σκέψεως...
Εσύ που θέλεις να είσαι υπεύθυνος μέσα σε ανεύθυνους...
Εσύ που πιστεύεις ακόμη, ότι κάτι μπορείς να κάνεις...
Εσύ που θέλεις να το κάνεις και μόνος σου και με άλλους σαν εσένα...
Διάβασε, μάθε, σκέψου, κρίνε...κι αποφάσισε...
Και άμα αποφασίσεις, έλα...
Γιατί τίποτα δεν θερμαίνει την καρδιά, όσο η Πίστις...
