Η ειρήνη και ο ύπνος , η ησυχία και η
καλοπέραση...αυτά είναι όσα ζητούν οι σημερινοί αστοί οι οποίοι αρνούνται την
μάχη, τον πόλεμο που τους επιβάλλεται, γιατί σαν παρηκμασμένοι έχασαν την γεύση
του ηρωϊσμού. Οι εργάτες πιό αστοί και από τους αστούς, που στα κοινωνικά
κινήματα, δεν βλέπουν τίποτα άλλο από μία κερδοσκοπία στους μισθούς, μια προσπάθεια εκβιασμού μεγαλύτερου υλισμού
απο τους ουραγούς "ηγέτες" τους. Οι νέοι, αρνητές των πάντων, χωρίς
προσανατολισμό, χωρίς ιδεώδη, χωρίς κάν ιδέες, βλέπουν τις αξίες να διαλύoνται, μένοντας γυμνές στην τραγική ασχήμια που σκεπάζει κάθε
υποκρισία. Αξίες "ελευθερίας", που είναι ασυδοσία εκλεκτών του
χρήματος, της κληρονομιάς ή της γραφειοκρατίας του κόμματος. Αξίες
"αδελφότητος", που είναι
καλλιέργια μίσους, πάθους, εκμεταλλεύσεως, αδιαφορίας, εγωϊσμού, τυραννίας, όχι
μόνο μεταξύ φυλών, λαών, εθνών, αλλά και μεταξύ ομοφύλων, συναδέλφων, φίλων,
αδελφών. Αξίες "ισότητος", που είναι πελώρια και ανείπωτη υποκρισία,
μπροστά σε θεούς και ανθρώπους όπου " όλοι είναι ίσοι", αλλά μερικοί
είναι λίγο πιο ίσοι από τους άλλους. Αξίες "δικαίου", όπου το μόνο
δίκαιο, είναι το δίκαιο του δυνατού. Αξίες "σοσιαλισμού", που
μετουσιώνονται σε τυραννία κάστας, που άνισα, τυραννικά, άδικα, αδίστακτα,
αιματηρά, κυβερνά και διαχειρίζεται το κοινό κτήμα, αντικαθιστώντας απλώς τον
κεφαλαιοκρατισμό των συγκροτημάτων, με τον κεφαλαιοκρατισμό του κράτους, και
ιδίως, του κομματικού συγκροτήματος που το εκπροσωπεί αδιαφιλονίκητα, μόνο αυτό
και κανένα άλλο.
Ελληνική Πρόκλησις Faith and Race
