Χρόνια τώρα μέσα απο διάφορα προπαγανδιστικά βιβλία,άρθρα και ΜΜΕ, παρουσιάζουν τους Ναζί σαν στυγνούς δολοφόνους, σαν τέρατα που δεν έδιναν δεκάρα για την ανθρώπινη ζωή, ότι δεν ήταν φιλόζωοι επομένως δεν τους ενδιέφερε και η προστασία των ζώων. Oι Ναζί ήταν το ακριβώς αντίθετο από τον τρόπο που έχει αποτυπωθεί από τα αποκρουστικά Εβραιο-ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης και Εβραίους "συγγραφείς". Όπως λοιπόν σε όλα τα άλλα θέματα, έτσι και για την προστασία των ζώων η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Ένα απο τα σημαντικά θέματα που ασχολήθηκε ο Εθνικοσοσιαλισμός ήταν και για το πώς θα προστατεύονταν τα ζώα. Πολλοί Ναζί ήταν οικολόγοι και ήταν σημαντικό ζήτημα για εκείνους η προστασία των ειδών και η καλή διαβίωσή τους. Αν και υπήρχαν ορισμένοι υποτυπώδεις νόμοι, μόλις ο Χίτλερ πήρε την εξουσία θεσπίστηκε αμέσως ο Νόμος του Ράιχ για την Προστασία των Ζώων, ο οποίος έγινε υποχρεωτικό μάθημα στα δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια και πανεπιστήμια της Γερμανίας. Υπήρξε ευρεία υποστήριξη για την καλή μεταχείριση των ζώων και έλαβαν πολλά μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η προστασία τους.
Η Γερμανία έγινε το πρώτο κράτος, που τιμωρούσε όσους επιστήμονες έκαναν πειράματα, στα οποία τα ζώα τεμαχίζονταν, ενώ ήταν ακόμη ζωντανά. Το εμπόριο παγίδας σταμάτησε μονομιάς και αργότερα απαγορεύθηκε εντελώς και το κυνήγι. Ακόμα και οι αστακοί είχαν δικαιώματα. Προβλέφθηκαν διατάξεις για το πετάλωμα των αλόγων, για την αναισθησία στο κόψιμο αυτιών στους σκύλους, ή ακόμη και για το πώς πρέπει να βράζονται ζωντανά τα καβούρια και οι αστακοί, ώστε να μην υποφέρουν πεθαίνοντας. Απαγορεύθηκαν επίσης, η κινηματογράφηση των ζώων, επειδή θα υπέφεραν ή θα τραυματίζονταν ψυχικά, το τάισμα των πετεινών και το μαγείρεμα βατραχοπόδαρων. Οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που θέσπισαν τον όρο του προστατευόμενου είδους, κάνοντας την αρχή με τους λύκους. Το 1934 οι Εθνικοσοσιαλιστές οργάνωσαν στο Βερολίνο το πρώτο Διεθνές Συνέδριο για την Προστασία των Ζώων.
Χαρακτηριστικά ο Αδόλφος Χίτλερ είχε πεί : "Στο νέο Ράιχ η σκληρότητα εναντίον των ζώων δεν θα επιτρέπεται".
Η Savitri Devi καταδίκαζε την κρεοφαγία, την εκμετάλλευση των ζώων, τις ταυρομαχίες, το κυνήγι, την θανάτωση και το εμπόριο της σάρκας τους ως ανάξια του ανθρώπινου Λογικού.
ο Χέρμαν Γκαίρινγκ είχε τονίσει πως : "όσοι συμπεριφέρονται στα ζώα τους σαν να είναι άψυχα αντικείμενα, θα στέλνονται στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως"
Ο Ρούντολφ Ές επίσης είχε πεί "Δεν υπάρχει οτιδήποτε φυσικό ή ευγενικό στον βασανισμό ενός ζώου. Στην Φύση υπάρχει φυσικά το κυνήγι, αλλά δεν υπάρχει ούτε βασανισμός, ούτε εμπάθεια, ούτε μίσος. Υπάρχει μόνο η Ανάγκη. Ήταν απολύτως φυσικό, λοιπόν, οι μικροπρεπείς και οι άνανδροι που βασανίζουν ζώα να τιμωρηθούν. Ήταν απολύτως φυσικό, επίσης, να τιμωρηθούν σκληρά, αφού είχαν την "ατυχία" να ζούν σε ένα καθεστώς που δεν άφηνε την ανωμαλία, γιατί ανωμαλία είναι η άντληση ευχαρίστησης από τον βασανισμό ενός ζώου, ελεύθερη να υπάρχει όπως πράττει η Δημοκρατία".
Faith and Race
