Σαν σήμερα πρίν από 43 χρόνια
δολοφονήθηκε ο Μίκης Μάντακας, Έλληνας φοιτητής και ενεργό μέλος του ΕΣΕΣΙ και
της Fuan. Δολοφονήθηκε από δύο κομμουνιστές, τον Αλβάρο Λογιακόνο και τον
Φαμπρίτσιο Παντσιέρι.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1975 ο Μιχάλης
Μάντακας παρακολουθεί την δίκη των τριών ακροαριστερών δολοφόνων, ενεργά μέλη
της οργάνωσης " Εργατική Δύναμη", που πυρπόλησαν το σπίτι του Mario Mattei (Γραμματέα του κόμματος MSI) και που κάηκαν ζωντανοί οι δύο γιοί του 22 και 8 ετών αντίστοιχα.
Έξω από το δικαστήριο επικρατούν αναταραχές, συμπλοκές και πυροβολισμοί. Λίγες
ώρες μετά κατά την διακοπή της δίκης ο Μάντακας με κάποιους συναγωνιστές του
κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό των ακροαριστερών και πήγαν στα γραφεία του
MSI.
Τους ακολούθησε όμως μια ομάδα 100 ατόμων όπου στην κεντρική είσοδο
των γραφείων εκτόξευσαν βόμβες μολότοφ. Προκλήθηκε μεγάλη φωτιά και εν μέσω
καπνών ο Μάντακας και οι συναγωνιστές του προσπαθούν να φτάσουν στην πίσω αυλή
όπου υπήρχε έξοδος για να βγούν από το κτήριο. Μόλις τους είδαν οι
ακροαριστεροί όμως άνοιξαν πύρ και δυστυχώς μια σφαίρα βρίσκει τον Μίκη Μάντακα
στο κεφάλι. Οι συναγωνιστές του μεταφέρουν τον Μάντακα βαρύτατα τραυματισμένο
σε ένα γκαράζ. Οταν καταλάγιασε η αναταραχή και ο πανικός, έφτασε ασθενοφόρο
για να μεταφέρει τον Μάντακα στο νοσοκομείο.
Έχει ήδη πέσει σε κώμα, του έχουν
γίνει πολλές μεταγγίσεις αίματος και στην συνέχεια τον μεταφέρουν σε άλλο
νοσοκομείο όπου θα υποβληθεί σε εγχείρηση. Οι γιατροί από την πρώτη στιγμή
δυστυχώς δεν έδωσαν ελπίδες επειδή η σφαίρα διέσχισε το σύνολο του κρανίου
κάνοντας τον εγκέφαλο να εκραγεί. Το χειρουργείο ξεκίνησε στις 16.30 και
τελείωσε στις 18.30 όπου η καρδιά του Μίκη Μάντακα είχε σταματήσει να χτυπά...
Η μεταφορά της σορού του στην Ελλάδα
έγινε στις 5 Μαρτίου του 1975 και την ίδια μέρα έγινε και η κηδεία του στο Γ '
Νεκροταφείο Αθηνών.
Η κοπέλα του Μίκη Μάντακα, η Sabrina, έγραψε ένα γράμμα που δημοσιεύθηκε μια μέρα μετά την δολοφονία του
στην εφημερίδα "Secolo ditalia". Το συγκρότημα Amici del Vento έγραψε ένα τραγούδι που λέγεται "Nel suo nome" και σημαίνει "Στο όνομά
του"...η αφορμή ήταν το γράμμα αυτό !
"Κορίτσι τι περίμενες, μια μέρα όπως τόσες...
Ένα σινεμά, μια πίτσα, να είσαι λίγο μαζί
του...
Άντε άνοιξε την πόρτα σου, να μπω να σου
μιλήσω...
Ξέρεις, απόψε...στην πλατεία...ήταν
πολλοί...και το αγόρι σου είναι νεκρό...
Σκοτώθηκε απόψε...
Είκοσι χρόνια είναι λίγα για να σου
ανοίξουν το κεφάλι...
Από το μίσος αυτού που ζηλεύει την
Νεολαία μας...
Αυτών που ένα κουρέλι κόκκινο έκαναν
σημαία...
Γιατί δεν είχαν το κουράγιο να
υπηρετήσουν μια αληθινή...
Η Νεολαία της Ευρώπης απόψε θα κλάψει...
Γι’ αυτόν που πέθανε την άνοιξη για την
Πίστη του...
Οι ιδέες φοβίζουν αυτή την κοινωνία...
Αλλά πιο πολύ φοβίζει η Πίστη...
Η Πίστη σε μια πατρίδα, η Πίστη σε μια
αγάπη...
Είναι πράγματα πολύ μεγάλα για όποιον δεν
έχει πια καρδιά...
Ένα λουλούδι κερασιάς βάλε στα μαλλιά
σου...
Βλέποντας σε να περνάς θα σε αναγνωρίσω
και...
Ήλιε της Δύσης που δέχεσαι τον φίλο
μας...
Γύρνα να φωτίσεις τον αρχαίο μας κόσμο...
Από τους Αιώνιους λόφους επιστρέφουν τ’
άλογα...
Που κουρασμένα φέρνουν τους ήρωες αυτού
του κόσμου...
Κορίτσι του φίλου μου, που πέθανε
απόψε...
Το λουλούδι στα μαλλιά σου όχι, δεν θα
μαραθεί...
Από τον πόνο σου, εμείς θα κάνουμε
σημαία..."
Faith and Race
