Η σχέση του Αδόλφου Χίτλερ με τον Γιόζεφ Γκαίμπελς ήταν πολύ ιδίαιτερη. Κατά καιρούς πολλά έχουν γραφτεί για την σχέση-συνεργασία αυτή, όπως π.χ. για ερωτικά τρίγωνα, για το ότι ο Χίτλερ κατά βάθος δεν συμπαθούσε τον Γκαίμπελς, ότι τον ανεχόταν λόγω του πάθους του για την Μάγδα Γκαίμπελς και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας σε όλα αυτά. Η αλήθεια είναι πως αγαπούσε και εκτιμούσε ο ένας τον άλλον και υπήρξε αμοιβαία στήριξη και βοήθεια. Μια από τις περιγραφές του Γκαίμπελς για την πρώτη συνάντηση του με τον Χίτλερ ήταν η εξής : "Έσφιξε το χέρι μου. Και αυτά τα μεγάλα γαλανά μάτια. Σαν αστέρια. Ήταν χαρούμενος που με έβλεπε. Είμαι στον παράδεισο. Ο άνθρωπος αυτός έχει τα πάντα για να γίνει βασιλιάς". Ο θαυμασμός του για τον Χίτλερ ήταν μεγάλος από την πρώτη στιγμή. Ήταν σίγουρος πως Αυτός μπορούσε να σηκώσει στις πλάτες του την βασανισμένη και ταλαιπωρημένη Γερμανία, και να της δώσει πίσω την χαμένη της λάμψη και όλα όσα είχε χάσει.
Ο Γκαίμπελς σε νεαρή ηλικία εκτός από τις σπουδές του, είχε στραφεί στην λογοτεχνία και έγραφε μυθιστορήματα και ποιήματα. Ο Χίτλερ τα γνώριζε, τα είχε διαβάσει και είχε εκτιμήσει ιδιαιτέρως τον Γκαίμπελς σαν συγγραφέα. Ένας λόγος που θαύμαζε από την αρχή τον Γκαίμπελς ήταν πως εκτός από τις ίδιες ιδέες είχαν και πολλά άλλα κοινά, ένα από αυτά ήταν η πίστη που είχαν στην προπαγάνδα ως μέσο για να κατορθώσουν να πετύχουν τους σκοπούς του εθνικοσοσιαλισμού. Και οι δύο μαζί συνεργάστηκαν στενά και οργάνωναν τις δράσεις του κόμματος για να κάνουν ξανά την Γερμανία δυνατή και τον λαό να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Ο Χίτλερ είχε καταλάβει από την αρχή και επιβεβαίωσε στην συνέχεια, τις τεράστιες δυνατότητες που είχε ο Γιόζεφ Γκαίμπελς στην προπαγάνδα και δεν δίσταζε να τον επαινεί δημόσια. Το ότι ο λαός τους έδειξε εμπιστοσύνη, σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στον Γκαίμπελς και μετά από κάθε του ομιλία ο Χίτλερ του έδινε από καρδιάς συγχαρητήρια. Με τον καιρό, και ενώ ο Χίτλερ είχε αναπτύξει πολλές συνεργασίες και ήταν της άποψης πως ο καθένας έπρεπε να ξέρει μόνον όσα τον αφορούν, ο Γκαίμπελς ήταν από τους ελάχιστους που είχαν πρόσβαση σε αυτόν και είχε παραμείνει στον πολύ στενό του κύκλο.
Η πίστη του Γκαίμπελς πρός τον Χίτλερ κράτησε μέχρι το τέλος. Ο Χίτλερ του ζήτησε να φύγει, όμως εκείνος αρνήθηκε. Πήρε την οικογένειά του στο καταφύγιο και πέρασαν μαζί του τις τελευταίες τους στιγμές. Στο ημερολόγιό του είχε γράψει : "Πάντα υπάκουα στις εντολές του Φύρερ. Αυτή την φορά όμως όχι. Αν έφευγα τώρα θα ήμουν αναγκασμένος να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου νιώθοντας ντροπή και ότι δεν υπήρξα τίποτε περισσότερο από έναν χυδαίο τραμπούκο"
Faith and Race
