Η Hanna Reitsch γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου το 1912 στο Hirschberg της Σιλεσίας . Από μικρή ήταν αποφασιστική και πολύ έξυπνη. Ο πατέρας της ήταν οφθαλμίατρος και την ενθάρρυνε να γίνει κι εκείνη γιατρός. Η Χάνα δεν έφερε αντίρρηση όμως στο μυαλό της το είχε σχεδιάσει εντελώς διαφορετικά, να γίνει δηλαδή ιπτάμενη γιατρός ιεραπόστολος. Ο πατέρας της ήταν αντίθετος με αυτό αλλά ελπίζοντας να το ξεχάσει στο μέλλον, της υποσχέθηκε πως μόλις τελείωνε τις σπουδές της θα μπορούσε να εγγραφεί στην σχολή ανεμοπορίας του Grunau.
Φοιτώντας στην σχολή μαθαίνει να πετά με ανεμόπτερα. Έπειτα η εγγραφή της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βερολίνου κάνει το όνειρο του πατέρα της πραγματικότητα. Στην συνέχεια έπεισε τους γονείς της να την αφήσουν να εγγραφεί στην σχολή ερασιτεχνών αεροπόρων γιατί το επάγγελμά της απαιτούσε να μπορεί να πετά με μηχανοκίνητα αεροσκάφη. Μετά από ένα χρόνο ο πιλότος Βόλφ Χίρτ της προσφέρει μια θέση πιλότου ανεμοπτέρων όπου η νεαρή Χάνα την δέχεται εγκαταλείποντας την Ιατρική.
Το 1934 η Χάνα ταξίδεψε στη Βραζιλία και την Αργεντινή, ως μέλος μιας γερμανικής ερευνητικής αποστολής για ανεμόπτερα δοκιμής σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας. Επίσης πέταξε δοκιμαστικά με το πρώτο υδροπλάνο αλεξίπτωτο και αξιολόγησε τις δυνατότητες του. Δύο χρόνια μετα συναντήθηκε με τον Ernst Udet, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Τεχνικού Κλάδου του Υπουργείου Αεροπορίας και ένας από τους βασικούς αναδιοργανωτές της Luftwaffe και την καλεί, ως πιλότο, στο επίσημο πεδίο δοκιμών της Πολεμικής Αεροπορίας στο αεροδρόμιο Ρέχλιν - Λέρτς . Το 1937 ορίστηκε ως δοκιμαστική πιλότος της Luftwaffe.
Η Χάνα Ραιτς έσπαγε κάθε ρεκόρ πετώντας για αρκετές ώρες ή ανυψώνοντας τα αεροσκάφη σε σημεία που δεν είχε φθάσει κανείς. Έκανε νυχτερινές πτήσεις και δοκίμασε τα πρώτα Μέσερσμιτ και τα μεγάλα βομβαρδιστικά. Όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της "Fliegen, Meine Liebe", ενώ δεν της άρεσε η πολιτική ήταν φανατική υποστηρίκτρια του Αδόλφου Χίτλερ και δεν δίστασε να βοηθήσει με οποιο τρόπο μπορούσε στην ναζιστική προπαγάνδα. Εμψύχωνε με ομιλίες της την Χιτλερική Νεολαία και πετούσε πάνω από το Ανατολικό μετωπο για να εμψυχώσει και τους Γερμανούς στρατιώτες.
Το 1940 η Χάνα Ράιτς σχεδίασε τις πτήσεις των ανεμοπτέρων που μετέφεραν τους άνδρες του Γερμανικού Μηχανικού πάνω από το οχυρό Έμπεν Εμαέλ και αχρήστευσαν τα όργανα παρατήρησης και βολής των πυροβόλων του.Τον Μάρτιο του 1941 έλαβε από τον Αδόφο Χίτλερ τον Σιδηρούν Σταυρό 'Α τάξεως.
Σε μια από τις δοκιμαστικές πτήσεις με ένα Me 163 τα πράγματα δεν πήγαν καλά, με αποτέλεσμα την συντριβή του αεροσκάφους. Η Χάνα τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά. Η ίδια αλλά και οι γιατροί που την παρακολουθούσαν πίστευαν πως δεν θα επιζήσει. Εκείνη όμως έζησε. Έμεινε πέντε μήνες στο νοσοκομείο και παρ' όλο τους έντονους πονοκεφάλους και τις ζαλάδες που την έκαναν να υποφέρει, έκανε αναρριχήσεις σε δέντρα και σε πολλά ψηλά σημεία για να μπορέσει να επανακτήσει την ισορροπία της. Η θέλησή της ήταν τεράστια και έτσι μετά από 10 μήνες κατάφερε να επιστρέψει στην θέση της.
Κατά τη διάρκεια του Πολέμου η Ράιτς γνώρισε τον πτέραρχο και πιλότο της Λουφτβάφε Ρόμπερτ Ρίττερ φον Γκράιμ, ο οποίος έγινε ο σύντροφος της ζωής της.
Τον Απρίλιο του 1945 Ο Αδόλφος Χίτλερ κάλεσε τον Γκράιμ στο πολιορκούμενο Βερολίνο για να τον ορίσει αρχηγό της Πολεμικης Αεροπορίας. Την μεταφορά του την έκανε η Ράιτς όπου μετά από μεγάλες δυσκολίες λόγω αντιαεροπορικών πυρών κατάφερε να προσγειώσει το αεροπλάνο και να φτάσει στο καταφύγιο. Η επιθυμία της Χάνα Ράιτς ήταν να μείνει στο καταφύγιο και να πεθάνει δίπλα στον Χίτλερ όμως εκείνος αρνήθηκε και της έδωσε την εντολή να πάρει τον Γκράιμ και να φύγουν. Στην πορεία της ζωής της βοήθησε χώρες για να φτιάξουν τις πολεμικές τους αεροπορίες, κατέρριψε ρεκόρ πτήσης με ανεμόπτερα, έκανε διαλέξεις λέγοντας ότι έκανε το καθήκον της σαν αμετανόητη εθνικοσοσιαλίστρια. Πέθανε στις 24 Αυγούστου από καρδιακή προσβολή.
Faith and Race
