Ένας βρετανός ιστορικός, ο Σάιμον Μοντεφιόρε, κορυφαίος ειδικός στα αρχεία του Στάλιν παγκοσμίως, διηγήθηκε σε συνέντευξή του προς το "Nouvel Observateur" κάποιες άγνωστες πτυχές από την ιδιωτική ζωή του Στάλιν. Ο δημοσιογράφος του γαλλικού περιοδικού συνάντησε στη Μόσχα τους τελευταίους επιζώντες από το στενό περιβάλλον του Στάλιν και με τις μαρτυρίες τους συμπληρώνει το πορτρέτο του ανθρώπου, που θεωρείται υπεύθυνος για την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων ως τον θάνατό του το 1953.
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Βενσάν Ζοβέρ για για το πώς συνδιάστηκε η πνευματική του καλλιέργεια με τις εκτελέσεις των συγγραφέων που ήταν αντίθετοι στο καθεστώς του, ο Μοντεφιόρε απάντησε πως : "Προφανώς ο Στάλιν ήταν ταυτοχρόνως διανοούμενος και φανατικός μπολσεβίκος, χασάπης"
Ο Στάλιν άρχισε την επαναστατική του καριέρα, ληστεύοντας τράπεζες στον Καύκασο για να χρηματοδοτεί το Κόμμα. Επί δεκαετίες κυκλοφορούσε αυτή η φήμη, την οποία αποδεικνύουν σήμερα τα αρχεία. Για τις βαρβαρότητές του πολλοί δήλωναν πως ο Στάλιν ήταν τρελός, όμως ο Μοντεφιόρε δεν εντόπισε στα αρχεία κανένα έγγραφο που να το αποδεικνύει. Αντιθέτως, ήταν γεμάτα από αποδείξεις ότι ήταν υποχόνδριος. "Στις επιστολές του προς την οικογένεια και τους φίλους του μιλούσε πολύ συχνά για αρρώστιες, δικές του ή των άλλων. Στα πιο προσωπικά του γράμματα, δεν αναφερόταν παρά σε ρευματισμούς, κουρασμένη καρδιά και λαρυγγίτιδα - από την οποία υπέφερε ολόκληρη τη ζωή του" λέει ο Μοντεφιόρε.
Στις δεκαετίες του '20 και του '30 κυνηγούσε πέρδικες, ψάρευε και έκανε κανό . Τα βράδια γινόταν τύφλα με γεωργιανό κρασί. Ηταν ο επικεφαλής λογοκριτής του σοβιετικού κινηματογράφου. Ηθελε να βλέπει όλες τις ταινίες πριν από το κοινό.
Ο Μοντεφιόρε αναφέρει επίσης πως στα αρχεία του βρήκαν γράμματα μάλλον "καυτά" που έγραψε στη δεκαετία του '20 προς τη δεύτερη γυναίκα του, την Νάντια. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Στάλιν είχε αρκετές ερωμένες. Στην εξορία, στη Σιβηρία πριν από την επανάσταση, συζούσε επί καιρό με μια χωριάτισσα με την οποία απέκτησε ένα νόθο παιδί ενώ, όντας στην εξουσία, είχε ως ερωμένη την κουνιάδα του. Στα γεράματα παρηγοριόταν με την οικονόμο του.
Ο Μοντεφιόρε αναφέρει επίσης πως στα αρχεία του βρήκαν γράμματα μάλλον "καυτά" που έγραψε στη δεκαετία του '20 προς τη δεύτερη γυναίκα του, την Νάντια. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Στάλιν είχε αρκετές ερωμένες. Στην εξορία, στη Σιβηρία πριν από την επανάσταση, συζούσε επί καιρό με μια χωριάτισσα με την οποία απέκτησε ένα νόθο παιδί ενώ, όντας στην εξουσία, είχε ως ερωμένη την κουνιάδα του. Στα γεράματα παρηγοριόταν με την οικονόμο του.
Ο Μοντεφιόρε θεωρεί πως ο Στάλιν φερόταν άσχημα στις γυναίκες λόγω της αυστηρής μάνας του, αλλά και επειδή η δεύτερη σύζυγός του, Νάντια, αυτοκτόνησε. Στην συνέχεια είπε πως : "H αυτοκτονία του προκάλεσε τέτοιο σοκ που οι φίλοι του ανησυχούσαν επί εβδομάδες ότι θα έβαζε και ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Οταν συνήλθε, δεν σταματούσε να λέει ότι η αυτοκτονία της Νάντια ήταν προδοσία, ότι το έκανε για να τον πλήξει" Άλλος ένας λόγος που φερόταν άσχημα στις γυναίκες είναι ότι ως νεαρός επαναστάτης, ο Στάλιν είχε μια περιπέτεια με μια συντρόφισσα η οποία όπως αποκαλύφθηκε ήταν πράκτορας της μυστικής αστυνομίας του τσάρου. Φήμες ήθελαν και τον ίδιο να είναι πράκτορας αλλά ο Μοντεφιόρε δεν βρήκε καμία απόδειξη στα αρχεία. Αντιθέτως βρήκε πολλές αποδείξεις για το ότι ο Στάλιν επέβλεπε προσωπικά τις δολοφονίες το 1930 : "Ο ίδιος ήταν ο μεγάλος τελετάρχης του τρόμου, δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία επ' αυτού. Οι "εκκαθαριστές" δούλευαν υπό τις άμεσες διαταγές του. Ο Στάλιν παρακολουθούσε καθημερινά το μακάβριο έργο τους, ήλεγχε όλες τις λεπτομέρειες"
Την περίοδο της μεγαλύτερης τρομοκρατίας, το 1937-38 του έδωσαν λίστες με ονόματα και φωτογραφίες μελλοντικών θυμάτων και ο ίδιος τότε αποφάσιζε για το ποιά τύχη θα είχε ο καθένας από αυτούς. Συνολικά πήρε στα χέρια του 383 λίστες με 45.000 ονόματα. Ο Μοντεφιόρε δήλωσε πως δίπλα σε κάποια ονόματα ο Στάλιν σημείωνε με κόκκινο στυλό ότι ήθελε να φάνε περισσότερο ξύλο ενώ στο τέλος πολλών σελίδων σημείωνε πως ήθελε να εκτελεστούν όλοι. Αναφέρει επίσης πως : "Υπήρξαν μαύρες μέρες που είχε δώσει εντολή για τον θάνατο 3.000 και άνω υποτιθέμενων εχθρών"
Την περίοδο της μεγαλύτερης τρομοκρατίας, το 1937-38 του έδωσαν λίστες με ονόματα και φωτογραφίες μελλοντικών θυμάτων και ο ίδιος τότε αποφάσιζε για το ποιά τύχη θα είχε ο καθένας από αυτούς. Συνολικά πήρε στα χέρια του 383 λίστες με 45.000 ονόματα. Ο Μοντεφιόρε δήλωσε πως δίπλα σε κάποια ονόματα ο Στάλιν σημείωνε με κόκκινο στυλό ότι ήθελε να φάνε περισσότερο ξύλο ενώ στο τέλος πολλών σελίδων σημείωνε πως ήθελε να εκτελεστούν όλοι. Αναφέρει επίσης πως : "Υπήρξαν μαύρες μέρες που είχε δώσει εντολή για τον θάνατο 3.000 και άνω υποτιθέμενων εχθρών"
Στην Μόσχα, ο δημοσιογράφος Βενσάν Ζοβέρ συνάντησε ανθρώπους από το στενό περιβάλλον του Στάλιν, οι οποίοι του διηγήθηκαν τις αναμνήσεις τους από τον απρόβλεπτο αυτόν άνθρωπο που ενέπνεε τον θαυμασμό και τον φόβο. Πολλά από τα αγαπημένα του πρόσωπα κατέληξαν στη φυλακή ή στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Μια ανηψιά του Στάλιν, η Κίρα Αλιλούγεβα του εκμυστηρεύτηκε πως αγαπούσε την κόρη του Σβετλάνα όμως συγχρόνως μπορούσε να είναι και πολύ σκληρός μαζί της. Κορόιδευε ασταμάτητα τον πρώτο του γιό, Γιάκοφ, τον οποίο είχε αποκτήσει με την πρώτη του σύζυγο και ήταν αξιολάτρευτος. Μια μέρα ο Γιάκοφ προσπάθησε να αυτοκτονήσει αλλά απέτυχε. Ο Στάλιν του είπε: "Ούτε αυτό δεν είσαι ικανός να καταφέρεις". Οι αποκαλύψεις της Αλιλούγεβα ήταν συγκλονιστικές : "Φερόταν πολύ άσχημα στην Νάντια, φλερτάριζε φανερά με άλλες γυναίκες, την είχε μειώσει και προσβάλλει πολλές φορές μπροστά σε όλους. Μετά την αυτοκτονία της ο Στάλιν ξεφορτώθηκε και την υπόλοιπη οικογένεια της. Το 1938 δηλητηρίασε τον πατέρα μου (αδερφός της Νάντια) και το 1948 συνέλαβε την μητέρα μου χωρίς ποτέ να μάθουμε τον λόγο. Όταν αυτό το έμαθε η κόρη του, τον ρώτησε γιατί συνέλαβε την θεία της, τότε ο Στάλιν της είπε πως αν ξαναρωτούσε κάτι τέτοιο θα την έριχνε κι εκείνη μέσα. Μετά ήρθε κι η σειρά μου. Με έβαλε έξι μήνες στην φυλακή και μετά με έστειλε εξορία για πέντε χρόνια. Η μητέρα μου μετά από έξι χρόνια σε πλήρη απομόνωση είχε ξεχάσει να μιλάει...!!! Πέθανε λίγο μετά αφού απελευθερώθηκε. Ο θείος μου ήταν ένας επικίνδυνα άρρωστος"
Μια ανηψιά του Στάλιν, η Κίρα Αλιλούγεβα του εκμυστηρεύτηκε πως αγαπούσε την κόρη του Σβετλάνα όμως συγχρόνως μπορούσε να είναι και πολύ σκληρός μαζί της. Κορόιδευε ασταμάτητα τον πρώτο του γιό, Γιάκοφ, τον οποίο είχε αποκτήσει με την πρώτη του σύζυγο και ήταν αξιολάτρευτος. Μια μέρα ο Γιάκοφ προσπάθησε να αυτοκτονήσει αλλά απέτυχε. Ο Στάλιν του είπε: "Ούτε αυτό δεν είσαι ικανός να καταφέρεις". Οι αποκαλύψεις της Αλιλούγεβα ήταν συγκλονιστικές : "Φερόταν πολύ άσχημα στην Νάντια, φλερτάριζε φανερά με άλλες γυναίκες, την είχε μειώσει και προσβάλλει πολλές φορές μπροστά σε όλους. Μετά την αυτοκτονία της ο Στάλιν ξεφορτώθηκε και την υπόλοιπη οικογένεια της. Το 1938 δηλητηρίασε τον πατέρα μου (αδερφός της Νάντια) και το 1948 συνέλαβε την μητέρα μου χωρίς ποτέ να μάθουμε τον λόγο. Όταν αυτό το έμαθε η κόρη του, τον ρώτησε γιατί συνέλαβε την θεία της, τότε ο Στάλιν της είπε πως αν ξαναρωτούσε κάτι τέτοιο θα την έριχνε κι εκείνη μέσα. Μετά ήρθε κι η σειρά μου. Με έβαλε έξι μήνες στην φυλακή και μετά με έστειλε εξορία για πέντε χρόνια. Η μητέρα μου μετά από έξι χρόνια σε πλήρη απομόνωση είχε ξεχάσει να μιλάει...!!! Πέθανε λίγο μετά αφού απελευθερώθηκε. Ο θείος μου ήταν ένας επικίνδυνα άρρωστος"
Σε συζήτηση που είχε ο δημοσιογράφος με έναν άλλον ανηψιό του Στάλιν, τον Λεονίντ, του ανέφερε πως : "το 1940 είχε διατάξει την εκτέλεση του πατέρα μου Στανισλάς. Είχε επίσης διατάξει τη σύλληψη ολόκληρης της οικογένειας της πρώτης συζύγου του, τους Σβανίτζε, ακόμη και του 11χρονου ανιψιού του Τζον-Ριντ." Αναφέρθηκε και στο γεγονός πως : "H μητέρα μου, κουνιάδα του, συνελήφθη το 1948. Μόλις είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο με τα απομνημονεύματά της στο οποίο διηγιόταν πώς πριν από την επανάσταση η μητέρα της περιποιούνταν τον Στάλιν, τον γαμπρό της, για παράδειγμα βάζοντάς του τον χειμώνα χαρτιά μέσα από τα ρούχα για να μην κρυώσει. Αυτό δεν άρεσε στον Στάλιν και ας είχε δώσει το πράσινο φως για την εκτύπωση του βιβλίου. Την έριξε στη φυλακή. Οταν απελευθερώθηκε έξι χρόνια αργότερα, είχε τρελαθεί...!!! "
Περισσότερες και πιό συγκλονιστικές λεπτομέρειες θα βρείτε στο βιβλίο : "Στάλιν, η αυλή του Κόκκινου Τσάρου" - εκδόσεις -Ποταμός-
Faith and Race
