Ο ρόλος των γυναικών κατά τoν Χίτλερ - Ομιλία του 1934


Κάποιοι που παριστάνουν τους Εθνικοσοσιαλιστές υποστηρίζουν ότι η γυναίκα πρέπει να δουλεύει για να είναι ανεξάρτητη από τον άνδρα και τα μουστάκια του. Κατηγορούν όσους υποστηρίζουν ότι η γυναίκα πρέπει να φροντίζει την οικογένεια της και ο άνδρας την κοινωνία. Συγκεκριμένα όσους υποστηρίζουν αυτή την άποψη τους χαρακτηρίζουν ως ανατολίτες με κατάλοιπα από την τουρκοκρατία που επιθυμούν να παριστάνουν τους αγάδες διατηρώντας μουστάκια. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι αν ποτέ δημιουργηθεί ναζιστικό κίνημα θα πρέπει να ηγηθεί γυναίκα για να μην κυβερνήσουν πάλι τα μουστάκια... Μιλούν για τα μουστάκια του Χίτλερ; Καθότι υποστηρίζουν και την 21η Απριλίου μήπως μιλούν και για τα μουστάκια του Παπαδόπουλου και του Ντερτιλή; 


Μήπως δεν έχουν καμιά σχέση με τον Εθνικοσοσιαλισμό αλλά συμφωνούν με την κατάσταση που δημιούργησαν οι Εβραίοι σχετικά με την εκθήλυνση της ευρωπαϊκής κοινωνίας; Μήπως τελικά να αφήσουν τον Εθνικοσοσιαλισμό και να ζητωκραυγάζουν για τον Ροκφέλερ και τον Ρότσιλντ; Ας δούμε τι λέει για την χειραφέτηση των γυναικών ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ σε ομιλία του στις γυναίκες το 1934.


Τελικά είναι ικανά τα μουστάκια να κυβερνούν; Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν αγάς και διάβαζε Δραγούμη; 

Ενδέχεται ο Αδόλφος Χίτλερ ''κύριοι'' που παριστάνετε τους εθνικοσοσιαλιστές, να έπασχε από κατάλοιπα της τουρκοκρατίας; 
Το δηλώσαμε ευθέως ότι σας φτύσαμε για ιδεολογικούς λόγους! Σας το αποδεικνύουμε μέχρι να το εμπεδώσετε!

''Το σύνθημα «χειραφέτηση των γυναικών» επινοήθηκε από τους Εβραίους διανοούμενους, και το περιεχόμενο του διαμορφώθηκε από το ίδιο πνεύμα.  Στις πραγματικά καλές στιγμές της γερμανικής ζωής, η Γερμανίδα γυναίκα δεν είχε καμία ανάγκη να χειραφετηθεί η ίδια. Είχε ακριβώς ότι η φύση της είχε δώσει να διαχειριστεί και να διατηρήσει, ακριβώς όπως ο άντρας στις καλές εποχές του δεν είχε κανένα  λόγο να φοβάται ότι θα εκπέσει από τη θέση του σε σχέση με τη γυναίκα.
Αν όπως είναι γνωστό ο κόσμος των ανδρών, είναι το κράτος, τότε ο αγώνας των ανδρών, είναι να είναι σε ετοιμότητα να αφιερώσει τις υπηρεσίες του στην υπηρεσία της κοινότητας, τότε ίσως μπορούμε να πούμε  ότι ο κόσμος των γυναικών είναι ένας μικρότερος κόσμος. Για τη γυναίκα ο κόσμος είναι, ο σύζυγός της, η οικογένειά της, τα παιδιά της και το σπίτι της. Τι θα γινόταν όμως με τον μεγαλύτερο κόσμο των ανδρών, αν δεν υπήρχε κανείς να φροντίσει το μικρότερο κόσμο του σπιτιού και της οικογένειας; Πώς θα μπορούσε ο μεγαλύτερος κόσμος, του κράτους να επιβιώσει αν δεν υπήρχε κάποιος για τον οποίο οι έγνοιες του μικρότερου αυτού κόσμου, θα έδιναν νόημα και περιεχόμενο  στη ζωή του;  Δεν θα μπορούσε. Ο μεγαλύτερος κόσμος, ο κόσμος του κράτους, είναι χτισμένος πάνω στον μικρότερο κόσμο. Αυτός ο μεγαλύτερος κόσμος, δεν μπορεί να επιβιώσει αν ο μικρότερος κόσμος δεν είναι απόλυτα σταθερός. Η Θεία Πρόνοια έχει αναθέσει το καθήκον αυτό στη γυναίκα, και ο μικρότερος αυτός κόσμος είναι πολύ δικός της, και μόνο πάνω στο θεμέλιο του μικρότερου αυτού κόσμου ο μεγαλύτερος κόσμος των ανδρών μπορεί να μεγαλουργήσει και να δημιουργήσει. Οι δύο κόσμοι αυτοί, δεν είναι ανταγωνιστικοί. Συμπληρώνουν τέλεια ο ένας τον άλλο, ανήκουν ο ένας στον άλλο, όπως συμβαίνει με τον άντρα και την γυναίκα.


Δεν θεωρούμε σωστό για τη γυναίκα να αναμιγνύεται στον μεγαλύτερο κόσμο των ανδρών.  Θεωρούμε ότι το φυσικό είναι αυτοί οι δύο κόσμοι να παραμείνουν διακριτοί. Για τον ένα υπάρχει η δύναμη του συναισθήματος, η δύναμη της ψυχής. Για τον άλλο υπάρχει η δύναμη της σκληρότητος, η δύναμη του οράματος, η δύναμη της αποφασιστικότητας καθώς και της προθυμίας για δράση. Στη μια περίπτωση απαιτείται η προθυμία της γυναίκας να δώσει τη ζωή της σ’ αυτό το μικρό κύτταρο, να το διατηρήσει, να το πολλαπλασιάσει. Στη δεύτερη περίπτωση, απαιτείται από τους άνδρες η ετοιμότητα για τη διαφύλαξη της ζωής. 


Ο αγώνας που κάνει ο άνδρας για την εξασφάλιση του έθνους, τον ίδιο αγώνα κάνει και η γυναίκα στο μικρότερο επίπεδο, στην οικογένεια. Το θάρρος που δείχνει ο άνδρας στο πεδίο της μάχης, το δείχνει καθημερινά η γυναίκα με την αυτοθυσία της στο διηνεκές, με τον πόνο της στο διηνεκές,. Κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο, είναι για τη γυναίκα μια μάχη, μια μάχη που δίνει για την ύπαρξη του λαού της.  Πρέπει επομένως και τα δύο φύλα να δείχνουν σεβασμό ο ένας στον άλλο, όταν βλέπουν ότι επιτελούν το καθήκον το οποίο η φύση τους έχει επιφορτίσει. Και αυτός ο αμοιβαίος σεβασμός, αναγκαστικά προκύπτει από τον διαχωρισμό των δύο ρόλων αυτών.

Δεν είναι αληθές, όπως μας παραπλανούν οι Εβραίοι διανοούμενοι, ότι ο αμοιβαίος σεβασμός κτίζεται από την αλληλοεπικάλυψη των δράσεων στους τομείς αρμοδιότητας των δύο φύλων. Η αλήθεια βρίσκεται στο γεγονός ότι κάθε φύλο γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος του άλλου φύλου, και πως ότι κάνει το κάνει γιατί αυτό είναι απαραίτητο για την διατήρηση της κοινότητας. Έτσι το γυναικείο ζήτημα δεν είναι για εμάς κάτι που απλά γράφουμε σε ένα πανό, ούτε και η καταπολέμηση του ανδρισμού, αλλά ο κοινός αγώνας ανδρών και γυναικών για τον ίδιο σκοπό. Στο νέο Εθνικοσοσιαλιστικό Κράτος, αποκτήσαμε μια σταθερή βάση, εξαιτίας των εκατομμυρίων γυναικών που μας υποστηρίζουν φανατικά. 


Προηγουμένως τα φιλελεύθερα κόμματα είχαν πολλές προτάσεις για τις γυναίκες, στο δικό μας Εθνικοσοσιαλιστικό πρόγραμμα υπάρχει μόνο μια πρόταση για τις γυναίκες. Η πρόταση αυτή έχει να κάνει με το παιδί, το μικροσκοπικό αυτό πλάσμα που έρχεται στον κόσμο και πρέπει να μεγαλώσει και να δυναμώσει πράγμα που από μόνο του δίνει νόημα στον αγώνα της ζωής τους''.



''ΚΥΡΙΟΙ'' ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΜΟ.... ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΑΣ !



HEIL HITLER !