Ευαίσθητες πτυχές του Αδόλφου Χίτλερ



Πολλά κιλά μελάνι έχουν χυθεί για την τάχα απανθρωπιά του Αδόλφου Χίτλερ. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς, αν δεν τον έχει μελετήσει καλά, πως κάθε άλλο παρά απάνθρωπος ήταν. Είχε πολλές ευαισθησίες και από πολύ μικρή ηλικία. Υπάρχουν άγνωστες πτυχές της ζωής του που για όσους τον έχουν κατανοήσει και ξέρουν, είναι συγκλονιστικές και συγκινητικές.



Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε αναφερθεί πολλές φορές στους γονείς του λέγοντας : " Έτρεφα σεβασμό για τον πατέρα μου αλλά αγαπούσα πολύ την μητέρα μου". Με τον πατέρα του είχε πολλές διαφωνίες για τον μέλλον του κι αυτό διότι ο Αλοΐσιος Χίτλερ ήθελε για τον γιό του, την ένταξή του στην δημοσιοϋπαλληλική ζωή ενώ ο νεαρός Αδόλφος την μισούσε. 

Η μητέρα του ήταν γεμάτη κατανόηση για εκείνον και δεν εμπόδιζε καμία του επιλογή, αντιθέτως την στήριζε. Ηταν δίπλα του σε όποια απόφαση κι αν εκείνος έπαιρνε.Η αδυναμία που είχε στον γιό της ήταν μεγάλη και αμοιβαία. Όταν η μητέρα του Κλάρα Χίτλερ άφησε την τελευταία της πνοή μετά από μάχη με τον καρκίνο, ο κόσμος του νεαρού Χίτλερ έγινε φτωχότερος, μια αυλαία στην ζωή του έπεσε και το συναισθηματικό κόστος ήταν τεράστιο. Στα 19 του χρόνια έπρεπε πλέον να στηρίζεται στον εαυτό του ολομόναχος.

Σαν νέος είχε όνειρα και φιλοδοξίες. Έγραψε ποιήματα, δοκίμασε τις ικανότητές του στην μουσική, έκανε μαθήματα πιάνου και επιχείρησε να γράψει μουσική, παρακολουθούσε τακτικά θέατρο και είχε δεί όλες τις όπερες του Βάγκνερ.
 Ήθελε να γίνει ζωγράφος ή και ένας μεγάλος αρχιτέκτονας. Τα όνειρά του αυτά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ αλλά η αγάπη του γι’ αυτά ήταν πάντα μέσα του μέχρι τον θάνατό του. 


Ακόμα και στα χρόνια της πολιτικής του ζωής παρακολουθούσε στενά την εξέλιξη κτηρίων, συζητούσε και συμβούλευε πολλούς αρχιτέκτονες. Μπορεί να περιεργαζόταν και πολλές ώρες κάποια σχέδια τους και συχνά επιθεωρούσε τις εργασίες και όπου χρειαζόταν παρενέβαινε. Κατά την διάρκεια κιόλας του πολέμου, όταν βομβαρδιζόταν κάποιο κτήριο, οργισμένος έλεγε πως μετά το τέλος του πολέμου θα το κατασκεύαζε ξανά από την αρχή και μάλιστα πολύ καλύτερο από πρίν.



Διέθεσε από μικρή ηλικία άπειρες ώρες για την πολιτική του μόρφωση και όσο διάβαζε τόσο προβληματιζόταν. Μεταξύ άλλων διάβαζε και εκτιμούσε τον Γκαίτε και τον Σίλλερ, ενώ είχε εξοικειωθεί με τον Νίτσε και τον Σοπενάουερ.


Στην προσωπική του βιβλιοθήκη υπήρχαν χιλιάδες βιβλία, μεγάλη ήταν επίσης και η πινακοθήκη του. Μετά την πτώση, πολλές ήταν οι υπηρεσίες που έψαξαν μάταια όπως αποδείχτηκε να βρούν τα βιλία που αγαπούσε.Τίποτα από αυτά δεν κατάφεραν να βρούν.



Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και διακρίθηκε για την ανδραγαθία του. Όπως και ο ίδιος αναφέρει στο «Αγών μου» πολλές φορές έδειξε υπερβολική τόλμη διότι τον προστάτευε η Θεία  Πρόνοια. Οι σχέσεις του με τους υπόλοιπους στρατιώτες υπήρξε πολύ καλή αν και ο ίδιος ήταν αρκετά μοναχικός από την φύση του. Η αγαπημένη του συντροφιά ήταν ένας σκύλος, ο Φόξυ. Κάποια μέρα κάποιος κατάφερε να του κλέψει τον σκύλο και ο Αδόλφος Χίτλερ για πρώτη φορά αισθάνθηκε προδομένος. Η δεύτερη φορά που ένιωσε προδοσία και απογοήτευση ήταν όταν κάποιος νεοσύλλεκτος του εξαφάνισε όλα τα σκίτσα που τα φύλαγε σαν κόρη οφθαλμού.



Ήταν πολύ αγαπητός στον Γερμανικό λαό. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά όταν τους δινόταν η ευκαιρία να τον πλησιάσουν του έδειχναν την αγάπη τους. Υπάρχουν εκατοντάδες φωτογραφίες που απεικονίζουν τον Χίτλερ να αγκαλιάζει και να φιλάει παιδάκια, να φιλάνε κι εκείνα τον ίδιο, να τον συγχαίρουν εργάτες, να τον καλωσορίζουν όλοι παντού και πάντα.




Μερίμνησε για την αναβάθμιση της οικογενειακής ζωής. Θεμελίωσε τα εργασιακά δικαιώματα, χορήγησε άδειες στους εργάτες, επήλθε αύξηση μισθών ,έτσι ώστε ο κάθε εργαζόμενος να μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του. Το 1931 ίδρυσε την Εθνικοσοσιαλιστική Οργάνωση Γυναικών με σκοπό να γίνει η οικογένεια το επίκεντρο της εθνικής ζωής. Να πάρει η γυναίκα τον απαραίτητο σεβασμό που της άρμοζε, ώστε να ξαναπάρει την θέση της στην οικογένεια. Η φυσική της αποστολή ήταν η μητρότητα, η ανατροφή των παιδιών και η φροντίδα της οικία της.



‘Ηταν ένας άνθρωπος που πραγματικά πάλεψε για την πνευματική επιβίωση του έθνους του αλλά και όλης της Ευρώπης. Εκτός από αγνός ιδεολόγος δεν χαρακτηρίστηκε αδίκως και προφήτης. Είχε προβλέψει την κόλαση που ονομάζεται παγκοσμιοποίηση και που σκοπό έχει να εξαφανίσει τον πολιτισμό και τις παραδόσεις των εθνών. Μπορεί ο Αδόλφος Χίτλερ να έχασε μια μάχη αλλά δεν έχασε τον πόλεμο.


                                             Faith and Race