Μίκης Μάντακας - Παρών



Σαν σήμερα πρίν από 43 χρόνια δολοφονήθηκε ο Μίκης Μάντακας, Έλληνας φοιτητής και ενεργό μέλος του ΕΣΕΣΙ και της Fuan. Δολοφονήθηκε από δύο κομμουνιστές, τον Αλβάρο Λογιακόνο και τον Φαμπρίτσιο Παντσιέρι.

Στις 28 Φεβρουαρίου 1975 ο Μιχάλης Μάντακας παρακολουθεί την δίκη των τριών ακροαριστερών δολοφόνων, ενεργά μέλη της οργάνωσης " Εργατική Δύναμη", που πυρπόλησαν το σπίτι του Mario Mattei (Γραμματέα του κόμματος MSI) και που κάηκαν ζωντανοί οι δύο γιοί του 22 και 8 ετών αντίστοιχα. Έξω από το δικαστήριο επικρατούν αναταραχές, συμπλοκές και πυροβολισμοί. Λίγες ώρες μετά κατά την διακοπή της δίκης ο Μάντακας με κάποιους συναγωνιστές του κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό των ακροαριστερών και πήγαν στα γραφεία του MSI.

 Τους ακολούθησε όμως μια ομάδα 100 ατόμων όπου στην κεντρική είσοδο των γραφείων εκτόξευσαν βόμβες μολότοφ. Προκλήθηκε μεγάλη φωτιά και εν μέσω καπνών ο Μάντακας και οι συναγωνιστές του προσπαθούν να φτάσουν στην πίσω αυλή όπου υπήρχε έξοδος για να βγούν από το κτήριο. Μόλις τους είδαν οι ακροαριστεροί όμως άνοιξαν πύρ και δυστυχώς μια σφαίρα βρίσκει τον Μίκη Μάντακα στο κεφάλι. Οι συναγωνιστές του μεταφέρουν τον Μάντακα βαρύτατα τραυματισμένο σε ένα γκαράζ. Οταν καταλάγιασε η αναταραχή και ο πανικός, έφτασε ασθενοφόρο για να μεταφέρει τον Μάντακα στο νοσοκομείο.

 Έχει ήδη πέσει σε κώμα, του έχουν γίνει πολλές μεταγγίσεις αίματος και στην συνέχεια τον μεταφέρουν σε άλλο νοσοκομείο όπου θα υποβληθεί σε εγχείρηση. Οι γιατροί από την πρώτη στιγμή δυστυχώς δεν έδωσαν ελπίδες επειδή η σφαίρα διέσχισε το σύνολο του κρανίου κάνοντας τον εγκέφαλο να εκραγεί. Το χειρουργείο ξεκίνησε στις 16.30 και τελείωσε στις 18.30 όπου η καρδιά του Μίκη Μάντακα είχε σταματήσει να χτυπά...

Η μεταφορά της σορού του στην Ελλάδα έγινε στις 5 Μαρτίου του 1975 και την ίδια μέρα έγινε και η κηδεία του στο Γ ' Νεκροταφείο Αθηνών.

Η κοπέλα του Μίκη Μάντακα, η Sabrina, έγραψε ένα γράμμα που δημοσιεύθηκε μια μέρα μετά την δολοφονία του στην εφημερίδα "Secolo ditalia".  Το συγκρότημα Amici del Vento έγραψε ένα τραγούδι που λέγεται "Nel suo nome" και σημαίνει "Στο όνομά του"...η αφορμή ήταν το γράμμα αυτό ! 


"Κορίτσι τι περίμενες, μια μέρα όπως τόσες...
Ένα σινεμά, μια πίτσα, να είσαι λίγο μαζί του...
Άντε άνοιξε την πόρτα σου, να μπω να σου μιλήσω...
Ξέρεις, απόψε...στην πλατεία...ήταν πολλοί...και το αγόρι σου είναι νεκρό...
Σκοτώθηκε απόψε...
Είκοσι χρόνια είναι λίγα για να σου ανοίξουν το κεφάλι...
Από το μίσος αυτού που ζηλεύει την Νεολαία μας...
Αυτών που ένα κουρέλι κόκκινο έκαναν σημαία...
Γιατί δεν είχαν το κουράγιο να υπηρετήσουν μια αληθινή...
Η Νεολαία της Ευρώπης απόψε θα κλάψει...
Γι’ αυτόν που πέθανε την άνοιξη για την Πίστη του...
Οι ιδέες φοβίζουν αυτή την κοινωνία...
Αλλά πιο πολύ φοβίζει η Πίστη...
Η Πίστη σε μια πατρίδα, η Πίστη σε μια αγάπη...


Είναι πράγματα πολύ μεγάλα για όποιον δεν έχει πια καρδιά...
Ένα λουλούδι κερασιάς βάλε στα μαλλιά σου...
Βλέποντας σε να περνάς θα σε αναγνωρίσω και...
Ήλιε της Δύσης που δέχεσαι τον φίλο μας...
Γύρνα να φωτίσεις τον αρχαίο μας κόσμο...
Από τους Αιώνιους λόφους επιστρέφουν τ’ άλογα...
Που κουρασμένα φέρνουν τους ήρωες αυτού του κόσμου...
Κορίτσι του φίλου μου, που πέθανε απόψε...
Το λουλούδι στα μαλλιά σου όχι, δεν θα μαραθεί...
Από τον πόνο σου, εμείς θα κάνουμε σημαία..."







 Faith and Race











Σίτσα Καραϊσκάκη - Ελληνική, λαμπρή πνευματική προσωπικότητα

ΧΤΥΠΑ ΖΩΗ...
 
 " Εφχαριστώ την ζωή που με ποτίζει τόσες πίκρες. Την εφχαριστώ αληθινά γιατί αλλιώς πως θά νιωθα το γλυκό ποτήρι της αγάπης που μου προσφέρεις εσύ, Καλέ μου. Πάντα σαν βουτάει ο ήλιος λογαριάζω πόσο αψέντι με πότισε κ' η μέρα που πέρασε. Στον στοχασμό αφτόν είναι έτοιμα τα δάκρυα να πηδήξουν στακροβλέφαρα. Μα πριχού προφτάξουν γι' αφτό το σάλτο νά και ξεπετιέται η γλυκούλα σου μορφή κρατώντας το ποτήρι της χαράς. Πίνω και μεθώ. Ούτε ρακί, ούτε κρασί. Μονάχα αγάπη πίνω. Βάζω τους πόνους μου να κοιμηθούν στα βάθη της ψυχής μου. Ακριβή αγάπη μου, αν δεν ήταν αφτό το μεθήσι, πόσο βαριά η ζωή!...Πεισματικά θαρρείς και μου γυρνά όλη τη μάβρη της και την άχαρη όψη. Μα τι θα κάνει πιά ; Θα την τσακώσω απ' τα μαλλιά τη Ζωή την δολερή και θα τη ζήσω καθώς τη θέλω εγώ, σαν που λέει και ο Μπετόβεν.


'Ω ! σα θάμαστε μαζί ! θα τινάξουμε τα φτερούγια μας για να ξεφύγουν οι θαλασσοστάλες που κόλλησαν απ' τη νεκρή και βρώμια θάλασσα της αλυσσοδεμένης ζωής. Θ' ανοίξουμε πλατιά τα φτερά και θα πετάξουμε στα παρθένα λημέρια που η ονειροφαντασιά μας έπλασε από σμαράγδι και ζαφείρι πατώντας στα χνάρια του Πάνα, της Δάφνης και της Χλόης. Και σα θάμαι, αγάπη, στην αγκαλιά σου δε θα ξέρω αν γεννήθηκα από γονιούς, ούτε θα ξέρω αδέρφια ούτε με κανένα θα μίλησα ποτέ. Θάχω πέσει απ' τον ουρανό με συνείδηση της Αγάπης σου μονάχα. Δε θα ξέρω αν είμαι άνθρωπος ή ένας αγέρας που φύσηκε απ' το κανάλι της Μεγάλης Αγάπης...
Χτύπα ζωή αν δεν βαριέσαι...χτύπα... "

 
Μιτυλήνη   Σίτσα Καραϊσκάκη
Ο Νουμάς, Τόμ. 19, Αρ. 752 (1922)
 
 
 
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ζωή και την πορεία της Σίτσας Καραϊσκάκη θα βρείτε εδώ κι εδώ

Faith and Race

ΩΔΗ





Μέσα απ’ τα δάχτυλά μου χάνεται η ζωή…
δεν είναι της παραίσθησης η όψη,
κυλάει μέσα απ’ τα δάχτυλα η ζωή,
νερό που χάνεται, γλιστρά, τα χέρια να μου κόψει.

Μπορώ να γράψω πάνω στον τοίχο
εν’ ακριβή υπολογισμό των ημερών μου,
ν’ αποτυπώσω μπορώ πάνω στον τοίχο
σχεδιασμένη τη ζωή, τον εαυτό μου.

Έχουνε τώρα πράγματα, πάρα πολλά κλειστεί
στο σύντομο το πέρασμα δυο εβδομάδων μόνο
έχουνε τώρα πράγματα, πάρα πολλά κλειστεί
χαρές ανάμεικτες με θλίψη και με πόνο.

Σε λίγες ιδιόμορφες και σύντομες ημέρες
πιο πλούσιες, πολύτιμες από τις περασμένες
σε λίγες ιδιόμορφες και σύντομες ημέρες
της ύπαρξής μου οι στιγμές είναι συγκεντρωμένες.

Σαν λιγοστό, καθάριο νερό απ’ την πηγή,
όλη η ζωή, για εκείνονε, που ’χει διψάσει
και μέσα εκεί στα χέρια σου η πηγή
να διατηρήσει την Τιμή, ποτέ να μην την ατιμάσει.

Ρομπέρ Μπραζιγιάκ -  25/1/1945



Τι είπε ο Αριστοτέλης για την γυναίκα

Ο Αριστοτέλης με βάση την πολιτική κατάσταση της εποχής  του διαχωρίζει την θέση ανδρών και γυναικών ως αντανάκλαση της κοινωνικής ζωής στην οικογενειακή ζωή, ξεκαθαρίζοντας πως η πόλη δημιουργείται από τις οικογένειες:

Απομιμήσεις δε αυτών (πολιτευμάτων βασιλείας, αριστοκρατίας και τιμοκρατίας) και τρόπον τινά παραδείγματα μπορεί κανείς να βρει στις οικογένειες. Δηλαδή η μεν σχέση του πατρός προς τον υιό έχει τύπο βασιλείας ― διότι ο πατήρ φροντίζει για τα τέκνα. [...] Η δε σχέση του ανδρός και της γυναικός φαίνεται αριστοκρατική ― διότι συμφώνως με την αξία του εξουσιάζει ο άνδρας και σε ζητήματα σε όσα αρμόζουν στον άνδρα. Όσα όμως αρμόζουν στην γυναίκα τα αναθέτει σ' εκείνη. Όταν όμως όλα τα κυριαρχήσει ο άνδρας, τότε το πολίτευμα μεταβάλλεται σε ολιγαρχικό ― διότι τούτο το κάνει έξω από την αξία και όχι καθόσον είναι καλλίτερος. Κάποτε πάλι εξουσιάζουν γυναίκες κληρονομώντας την περιουσία. Και λοιπόν δεν απονέμονται οι εξουσίες συμφώνως με την αρετή, αλλά χάριν του πλούτου και της δυνάμεως, όπως στις ολιγαρχίες.
Ηθικά Νικομάχεια, κεφάλαιο ΙΒ'


Η συζυγική φιλία είναι φυσική ― 

Μεταξύ δε ανδρός και γυναικός φαίνεται ότι η φιλία υπάρχει εκ φύσεως. Διότι ο άνθρωπος είναι μάλλον ζευγαρωτόν ζώον εκ φύσεως παρά πολιτικό, καθώς είναι προτιμότερη και αναγκαιότερη η οικογένεια από την πόλι, και καθόσον η τεκνοποιία είναι κοινή σε όλα τα ζώα. Και εις μεν τα άλλα ζώα μόνον έως εκεί φθάνει η επιμιξία. Οι άνθρωποι όμως δεν κάνουν συνοικέσια μόνον χάριν της τεκνοποιίας, αλλά και για την συμβίωση. Διότι εξ αρχής μοιράζονται οι εργασίες, και είναι άλλες του ανδρός και άλλες της γυναικός. Λοιπόν βοηθούν ο ένας τον άλλον, διότι θέτουν στο μέσον τα ιδιαίτερά τους. Γι' αυτό δε φαίνεται ότι σε αυτήν την φιλία υπάρχει και το χρήσιμο, καθώς και το ηδονικό, μπορεί δε να είναι φίλοι και από αρετή, εάν είναι καλοί. Διότι υπάρχει αρετή του καθενός από τους δύο, και μπορούν να ευχαριστούνται με τούτο. Φαίνεται δε ότι τα τέκνα είναι σύνδεσμος. Διά τούτο γρηγορότερα χωρίζονται οι άτεκνοι. Δηλαδή τα τέκνα είναι κοινό αγαθό για τους δύο, και το κοινόν τους συγκρατεί. 

Ηθικά Νικομάχεια, κεφάλαιο ΙΔ'

''Ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό που δεν συνδέεται τυχαία με ένα αρσενικό ή θηλυκό όπως τα άλλα ζώα,  αλλά με εκείνους που εκ φύσεως έχει συγγένεια και μάλιστα τέτοια που να διαρκεί στο χρόνο''.

Ηθικά Ευδήμεια

''Αν και η σύζυγος είναι κατώτερη από τον σύζυγο, είναι όμως πιο στενά δεμένη μαζί του, και η σχέση τους μοιάζει με ισότητα, επειδή η ζωή τους προσεγγίζει την πολιτική κοινωνία, ώστε το δίκαιο ανάμεσα στη σύζυγο και τον σύζυγο μοιάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο με το δίκαιο ανάμεσα στους πολίτες''.

Ηθικά Μεγάλα


Η φύση έχει κάνει το ένα φύλο δυνατότερο και το άλλο ασθενέστερο, έτσι ώστε ο άνδρας με την ανδρεία του να μπορεί να αποκρούει τους εχθρούς και η γυναίκα εξαιτίας του φόβου της να είναι πιο προσεκτική. Ο άνδρας πρέπει να κερδίζει και η γυναίκα να φυλάει στο σπίτι όσα κερδίζει ο άνδρας. Στην τεκνοποίηση συμμετέχουν και οι δυο όμως έχουν διαφορετική αποστολή. Η γυναίκα φροντίζει να θρέψει τα παιδιά κι ο άνδρας να τα εκπαιδεύσει.  Ο άνδρας απαγορεύεται να αδικήσει την γυναίκα πηγαίνοντας με άλλες γυναίκες γιατί έτσι και ο ίδιος δεν κινδυνεύει από αυτήν.

Οικονομικός

Ενώ κατακρίνει την θέση της γυναικός στα βάρβαρα έθνη:

''Στους βαρβάρους όμως η γυναίκα και ο δούλος ανήκουν στην ίδια τάξη κι αυτό επειδή δεν έχουν εκ φύσεως άρχοντες, αλλά η κοινωνία τους προέρχεται από την ένωση δούλου με δούλη. Γι' αυτό οι ποιητές λένε πως «είναι φυσικό οι Έλληνες να κυβερνούν τους βαρβάρους», αφού εκ φύσεως είναι το ίδιο πράγμα βάρβαρος και δούλος. Από τις δυο λοιπόν τούτες ενώσεις δημιουργήθηκε η πρώτη οικογένεια και σωστά ο Ησίοδος είπε στο ποίημα του (πρώτο και κύριο η οικία, μετά η γυναίκα και μετά το βόδι με το άροτρο». Στους φτωχούς το βόδι έχει τη θέση του δούλου''.

Αριστοτέλους, Πολιτικά Α'


''Είπαμε ότι τρεις είναι οι εξουσίες του αρχηγού της οικογένειας- η εξουσία του αφέντη πάνω στους δούλους, για την οποία μιλήσαμε προηγουμένως, η πατρική και η συζυγική (η εξουσία πάνω στα παιδιά και τη γυναίκα ασκείται βέβαια ως εξουσία πάνω σε ανθρώπους ελεύθερους, οχι όμως με τον ίδιο τρόπο, στη γυναίκα ασκείται πολιτικά, στα παιδιά βασιλικά. Το αρσενικό είναι από τη φύση του πιο εξουσιαστικό από το θηλυκό, παρόλο που μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως και ο μεγαλύτερος και πλήρως αναπτυγμένος εξουσιάζει τον νεότερο και ελλιπώς αναπτυγμένο)''.

Αριστοτέλους, Πολιτικά Α'

''Αν μας ενδιαφέρει να είναι σπουδαία η πόλη, πρέπει και τα παιδιά να είναι σπουδαία και οι γυναίκες σπουδαίες. Κι αυτό πρέπει να μας ενδιαφέρει, αφού οι γυναίκες είναι ο μισός αριθμός των ελεύθερων, ενώ από τα παιδιά προέρχονται οι πολίτες''.

Αριστοτέλους, Πολιτικά Α'