Σ' αυτήν την νέα κυβέρνηση, λοιπόν, την οποία επέβαλε με την διαθήκη του, ο Χίτλερ υπαγόρευσε τις διαταγές του. Παρόλο που μερικοί από αυτούς, όπως ο Μπόρμαν και ο Γκαίμπελς, είχαν πάει στο Βερολίνο οικειοθελώς, επιθυμώντας να μην εγκαταλείψουν την πρωτεύουσα αλλά να πέσουν μαζί με τον Αρχηγό τους, έπρεπε ωστόσο να υπακούσουν τις διαταγές του και να επιβιώσουν για να συνεχίσουν την διοίκηση, τον πόλεμο, τον Μύθο των Ναζί. Τελικά (με αυτό τον τρόπο τελειώνει αυτό το περίεργο έγγραφο), πρέπει "πάνω απ' όλα, να τηρήσουν τους νόμους περί ρατσισμού με κάθε αυστηρότητα, και ανηλεώς να αντισταθούν στο παγκόσμιο δηλητήριο των εθνών, το Διεθνή Σιωνισμό". Η προσωπική διαθήκη του Χίτλερ είναι ένα πιο σύντομο, πιο λιτό έγγραφο. Έδινε εξηγήσεις για τον γάμο του, μοίραζε την περιουσία του και ανήγγειλε τον επικείμενο θάνατό του.
"Παρόλο που όλ' αυτά τα χρόνια του αγώνα πίστευα πως δεν μπορούσα να αναλάβω την ευθύνη ενός γάμου, τώρα, πρίν το τέλος της ζωής μου, αποφάσισα να παντρευτώ την γυναίκα, η οποία μετά από τόσα χρόνια αληθινής φιλίας, ήρθε οικειοθελώς σ' αυτήν την πόλη που είναι πολιορκημένη, με σκοπό να μοιραστεί το πεπρωμένο μου. Θα πεθάνει μαζί μου οικειοθελώς, ως συζυγός μου. Αυτό θα μας αποζημιώσει γι' αυτά που και οι δύο χάσαμε, λόγω της αφοσίωσής μου στην υπηρεσία του λαού μου. Τα υπάρχοντά μου, όποια αξία μπορεί να έχουν, ανήκουν στο Κόμμα ή εάν αυτό πάψει να υπάρχει, στο Κράτος. Εάν το κράτος καταστραφεί, τότε δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω οδηγιών εκ μέρους μου. Οι συλλογές με τους πίνακες που αγόρασα κατά την διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, δεν δημιουργήθηκαν για προσωπικό όφελος, αλλά μόνο και μόνο για την δημιουργία μιας γκαλερί ζωγραφικής στην ιδιαίτερη πατρίδα μου στο Λίντζ στον Δούναβη. Η πλήρης εκτέλεση αυτής της διαθήκης είναι η πιο θερμή μου παράκληση. Ως εκτελεστή της διαθήκης αυτής, διορίζω τον πιο πιστό μου σύντροφο στο Κόμμα, τον Μάρτιν Μπόρμαν. Του παραχωρείται πλήρης νομική εξουσιοδότηση να πάρει όλες τις σχετικές αποφάσεις. Έχει την άδεια να παραδώσει στους συγγενείς μου οτιδήποτε έχει αξία ως προσωπικό ενθύμιο, ή ό, τι χρειάζεται ώστε να τους εξασφαλίσει το επίπεδο διαβίωσης ενός μέσου αστού. Ιδιαιτέρως για την μητέρα της συζύγου μου και τους πιστούς μου συνεργάτες και των δύο φύλων, τους οποίους ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά. Πρώτες απ' όλους είναι οι πρώην γραμματείς μου, κυρία Βίντερ κ.λ.π., που με βοήθησαν με την δουλειά τους για πολλά χρόνια. Η σύζυγός μου κι εγώ επιλέξαμε να πεθάνουμε έτσι για να αποφύγουμε την ντροπή ανατροπής ή συνθηκολόγησης. Επιθυμούμε, τα σώματά μας να καούν άμεσα, στο μέρος όπου εκτελούσα το μεγαλύτερο μέρος των καθημερινών μου εργασιών στα δώδεκα αυτά χρόνια που προσέφερα τις υπηρεσίες μου στον λαό ".
Στις 4.00 το πρωί, τα δύο έγγραφα ήταν έτοιμα προς υπογραφή. Υπήρχαν τρία αντίγραφα, διότι η παράδοσή τους ήταν επισφαλής, και αυτά τα τόσο σημαντικά έγραφα δεν έπρεπε να χαθούν, ώστε να μπορέσουν να φτάσουν στα χέρια των επόμενων γενεών. Αφού ο Χίτλερ τα υπέγραψε, στην πολιτική διαθήκη ήταν μάρτυρες οι Γκαίμπελς, Μπόρμαν, Κρέμπς και Μπούργκντορφ. Στην προσωπική διαθήκη του Χίτλερ, ήταν μάρτυρες οι Γκαίμπελς, Μπόρμαν, ο συνταγματάρχης Νικόλαους φον Μπέλοβ, ο υπασπιστής του Χίτλερ από την Λουφτβάφε, ο οποίος κλήθηκε γι' αυτό τον σκοπό, ως ένα άτομο που ήταν μέλος του στενού περιβάλλοντος του για τα τελευταία οκτώ χρόνια. Μετά την υπογραφή, ο Χίτλερ αποσύρθηκε για να ξεκουραστεί.
Πηγή : Hugh Trevor - Roper, Χίτλερ, Οι τελευταίες μέρες 1945
