Τίποτα στην ζωή δεν μπορεί να μας σκοτώσει, αν δεν το αφήσουμε εμείς να μας σκοτώσει. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η στάση ζωής, η κοσμοθεωρία, η φιλοσοφία του καθενός, είναι αυτά που τον βοηθούν να φιλτράρει τα μηνύματα του περιβάλλοντός του, του περίγυρού του... Πρέπει όμως να υπάρχει και η αυτογνωσία -βασική προϋπόθεση- η οποία θα εξελίσσεται σε ανάλογο βαθμό με την ατομική μας πορεία. Τα χτυπήματα που ο καθένας μας μπορεί να δέχεται σε αυτή την ζωή, είναι πάντα κάτι που μπορεί να αντέξει. Κάθε χτύπημα που ξεπερνάμε, μας σκληραγωγεί, μας προετοιμάζει κάθε φορά για κάτι πιο δύσκολο, πιο περίπλοκο και πιο επώδυνο ίσως. Μέσα απ' όλα αυτά όμως βγαίνει κανείς σίγουρα σοφότερος. Και ας μην ξεχνάμε πως, τίποτα δεν είναι επικίνδυνο για εκείνους που έχουν θάρρος. Το θάρρος και η πίστη είναι κυρίως για τους ζωντανούς
" [...] Δεν μπορούσα, μου ήταν αδύνατο να αδιαφορήσω για όλα αυτά τα φοβερά που συνέβαιναν γύρω μου κι έτσι διδάχτηκα. Για να μην απελπιστώ τελείως από τους ανθρώπους του περίγυρού μου, έπρεπε να κάμω κάθε στιγμή επί μέρους ανάλυση του τρόπου της ζωής του και να συγκρατώ μόνο τους βαθύτερους λόγους που τους οδήγησαν σ' αυτή την κατάπτωση. Έτσι μπορούσα να υπομένω αυτό το θέαμα χωρίς να απογοητεύομαι. Δεν υπήρχαν πια για μένα άνθρωποι που ζούσαν κάτω απ' αυτές τις συνθήκες δυστυχίας κι απελπισίας, βρωμιάς και διαφθοράς, αλλά θλιβερά αποτελέσματα γελοίων νόμων. Παρ'όλα αυτά, κακοπερνώντας κι εγώ ο ίδιος, φυλαγόμουν μην τύχει και συνθηκολογώντας με τον οικτρό συναισθηματισμό καταλήξω μοιραία να γκρεμιστώ από το βάθρο που είχα τοποθετηθεί. όχι, δεν έπρεπε να δω το προβλημα απ' αυτή την πλευρά [...] "
Adolf Hitler
Faith and Race
