Ο Γκαίμπελς για τον Εθνικοσοσιαλισμό και τον Μπολσεβικισμό

"Πρέπει κανείς να δυναμώσει τις άμυνές του, ώστε να επιβιώσει μέσα από τις κρίσιμες στιγμές. Οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά, είναι ηλίθια και επικίνδυνη. Ένας δεκατετράχρονος πιτσιρικάς, κουλουριασμένος με το μπαζούκας του πίσω από έναν ερειπωμένο τοίχο σε έναν λεηλατημένο δρόμο, αξίζει για το έθνος πολύ περισσότερο από δέκα διανοούμενους που προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι πιθανότητές μας τώρα είναι μηδενικές. Ο πιτσιρικάς που πολεμά δρα ενστικτωδώς με τον σωστό τρόπο, οι διανοούμενοι δρουν με έναν λανθασμένο και παράλογο τρόπο. επειδή έχουν ενδώσει, αφού τα πράγματα δεν δείχνουν να σταθμίζονται."

"Ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν στοχεύει επ’ ουδενί στην κλιμάκωση του Γερμανικού λαού και αναγνωρίζει κάθε κατόρθωμα που ανυψώνει έναν άνθρωπο πάνω από το πλήθος των συγχρόνων του. Αλλά εάν εξεταστεί επί τοις ουσίας, είμαστε όλοι ίσιοι απέναντι στον θάνατο, απέναντι στον κίνδυνο, και απέναντι στην Κρίση, και θέλουμε να δώσουμε έκφραση σε αυτή την ισότητα όταν διακηρύττουμε την αφοσίωσή μας ο ένας στον άλλο, και δεν επιτρέπουμε τη δημιουργία μιας διάσπασης ανάμεσά μας· διότι θα υπάρξουν αναπόφευκτα στιγμές κινδύνου όταν ο λαός μας θα έχει ανάγκη την εσωτερική του συναδελφικότητα. "


"Κανείς δεν μπορεί να υπονοήσει ότι θέλουμε να ζήσουμε επιδεικτική και πολυτελή ζωή. Ο Φύρερ και πολλοί εκ των στενών του συντρόφων ούτε καπνίζουν, ούτε πίνουν, ούτε απολαμβάνουν δαπανηρή ζωή. Εκείνοι, ωστόσο, οι οποίοι θέλουν να ληστέψουν ένα έθνος εξήντα εκατομμυρίων από κάθε απόλαυση και κάθε ίχνος αισιοδοξίας, είναι αξιοθρήνητοι, εκτός από το γεγονός ότι οι ανόητοι πόθοι τους θα οδηγούσαν αμέτρητους ανθρώπους στην φτώχεια και στη δυστυχία. "

 "Ο Μπολσεβικισμός αρνείται τη θρησκεία ως αρχή, ουσιαστικά και ολοκληρωτικά. Αναγνωρίζει τη θρησκεία μόνο ως “το όπιο του λαού”. Για τη βοήθεια και την υποστήριξη της θρησκευτικής πίστης, ωστόσο, ο Εθνικοσοσιαλισμός τοποθετεί απολύτως στο προσκήνιο του προγράμματός του την πίστη στο Θεό, και τον υπερβατικό ιδεαλισμό ο οποίος έχει προσδιοριστεί από τη Φύση για να εκφράσει τη φυλετική ψυχή ενός έθνους. Ο Εθνικοσοσιαλισμός θα πρωτοστατούσε σε μια νέα αντίληψη και τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αλλά οι Μπολσεβίκοι διεξάγουν μια εκστρατεία, καθοδηγούμενη από τον διεθνή υπόκοσμο, ενάντια στην ίδια την κουλτούρα. Ο Μπολσεβικισμός δεν είναι αντι-αστικός· είναι ενάντιος στον ίδιο τον ανθρώπινο πολιτισμό. "


 "Ο Μπολσεβικισμός, ο οποίος στην πραγματικότητα αποτελεί μιαν επίθεση στον κόσμο του πνεύματος, προσποιείται ότι είναι κι ο ίδιος πνευματικός. Όπου το απαιτούν οι περιστάσεις, παρουσιάζεται ως λύκος ντυμένος πρόβατο. Αλλά κάτω από το ψεύτικο προσωπείο που ενίοτε χρησιμοποιεί, πάντοτε υφίστανται οι σατανικές δυνάμεις της παγκόσμιας καταστροφής. Κι όπου κι αν είχε την ευκαιρία να εφαρμόσει τις θεωρίες του, δημιούργησε “Τον Παράδεισο των Εργατών και των Χωρικών” στη μορφή μιας φοβερής ερήμου πείνας, και πεινασμένους ανθρώπους. "

"Η θεωρία του Μπολσεβικισμού είναι απαστράπτουσα και μεγαλειώδης αλλά φέρει δηλητήριο στην ελκυστική στιλπνότητά της. Εν αντιθέσει, αυτό που υφίσταται στην πραγματικότητα είναι φοβερό και αποκρουστικό. Αυτό αποδεικνύεται στα εκατομμύρια των θυσιών οι οποίες έχουν γίνει προς τιμήν του, μέσω εκτελέσεων με το σπαθί, το τσεκούρι ή τη θηλιά της κρεμάλας ή της πείνας. Η διδασκαλία του υπόσχεται “την πατρίδα των εργατών και των χωρικών”, οι οποίοι δεν θα γνωρίζουν σύνορα, και μια αταξική κοινωνική δομή η οποία θα προστατεύεται από την εκμετάλλευση διαμέσου του κράτους, και κηρύσσει μια οικονομική αρχή στην οποία “όλα ανήκουν σε όλους” κι ότι τοιουτοτρόπως θα μπορέσει να εισαχθεί μια πραγματική και παγκόσμια ειρήνη. "


"Όσον αφορά εμάς τους ίδιους, έχουμε ξεπεράσει εντελώς αυτή την απειλή. Πράγματι, εκτός από το έργο του στη Γερμανία, η μεγαλύτερη υπηρεσία την οποία έχει προσφέρει ο Fuhrer μας στον κόσμο, μπορεί να είναι ότι εδώ στη Γερμανία έχει δημιουργήσει ένα φράγμα ενάντια στον παγκόσμιο Μπολσεβικισμό, πάνω στο οποίο αυτή η αρχεία Ασιο-Εβραϊκή πλημμύρα θρυμματίζεται εις μάτην. Μας έχει διδάξει, όχι μόνο πώς να αναγνωρίζουμε τον Μπολσεβικισμό ως τον μεγαλύτερο εχθρό ολόκληρου του κόσμου, αλλά επίσης να τον αντιμετωπίζουμε αντικρινά και να τον τσακίζουμε. "

" Είναι δύσκολο να διακρίνουμε τις πονηρές και ύπουλες μεθόδους τους. Πρέπει κανείς να είναι έμπειρος μαθητής των Εβραίων προκειμένου να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει. Η αντίδρασή τους όταν αποκαλυφθούν είναι απλή και πρωτόγονη. Επιδεικνύει μια ύπουλη αναισχυντία η οποία είναι επιτυχής, διότι συνήθως ο κόσμος δεν πιστεύει ότι θα μπορούσε ποτέ κανείς να είναι τόσο αδιάντροπος"

"Ο Μπολσεβικισμός είναι ο δηλωμένος εχθρός όλων των εθνών και όλων των θρησκειών και κάθε ανθρώπινου πολιτισμού [...]"

"Οποιοσδήποτε κάνει συμφωνίες με τον Μπολσεβικισμό θα έχει λόγους για να μετανιώνει αργότερα την πράξη του. "










                                      Faith and Race