Τα πολιτικά κόμματα μπορούν να διακινδυνεύουν, οι φιλοσοφικές θεωρίες ποτέ. Τα πολιτικά κόμματα συμμαχούν ακόμα και με τους αντιπάλους τους, οι φιλοσοφικές θεωρίες πρέπει να εμφανίζονται αλάνθαστες. Τα πολιτικά κόμματα, ξεκινούν σχεδόν πάντα με την πρόθεση να φτάσουν σε μια δεσποτική απολυταρχία και αποκλίνουν σχεδόν πάντα πότε πρός την μια και πότε πρός την άλλη φιλοσοφική θεωρία. Όμως ταυτόχρονα η στενότητα του προγράμματος τους αφαιρεί κάθε ηρωικό στοιχείο που απαιτεί η προάσπιση μιας αληθινής φιλοσοφικής θεωρίας. Η συμβιβαστική τους θέληση συγκεντρώνει γύρω τους πνεύματα μικρά κι αδύναμα, ανίκανα για την συγκρότηση μιας σταυροφορίας. Και παραμένουν έτσι, απομονωμένα από την πρώτη στιγμή, στην αξιολύπητη μικρότητά τους. Εγκαταλείποντας τον αγώνα για την καθιέρωση ενός συστήματος, προσπαθούν τότε να κερδίσουν -όσο γίνεται πιό αξιοπρεπώς- χάρη σε μιαν αρχή που καθιέρωσαν για αυτές τις περιστάσεις, την αρχή της "θετικής συνεργασίας". Μια θέση γύρω από το παχνί των άλλων συστημάτων και να μείνουν εκεί όσο το δυνατόν πιό πολύ. Δίνουν τα πάντα σε αυτή τους την προσπάθεια. Κι αν ποτέ απομακρυνθούν από αυτό το παχνί κάτω από μια σειρά συμπτώσεων κάπως βάρβαρων, δεν έχουν παρά μόνο μια σκέψη : πώς να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν και να ξαναμπούν στην πρώτη γραμμή των πειναλέων, με την βία ή με την πονηριά, για να συμμετάσχουν πάλι, θυσιάζοντας ακόμη και τις πιό ιερες πεποιθήσεις τους, σε αυτό το άθλιο συμπόσιο. Τσακάλια της πολιτικής,πειναλέα !
Μια φιλοσοφική θεωρία δεν θα συμμαχούσε και δεν θα συμβιβαζόταν ποτέ με μιαν άλλη. Δεν θα παραδεχόταν την ύπαρξη μιας κατάστασης που την έχει κιόλας καταδικάσει -το αντίθετο, αισθάνεται υποχρέωση να πολεμήσει αυτό το σύστημα και κάθε ηθικό αντίπαλο- με μια λέξη, να καταστρέψει κάθε τι διαφορετικό απο αυτήν. Αυτός ο αγώνας, καθαρά καταστρεπτικός -όπου οι κίνδυνοι του γίνονται αμέσως αντιληπτοί από τους άλλους ώστε να συσπειρώνονται σε ενιαίο μέτωπο-, όπως κάθε αγώνας θετικός για την επιτυχία της καινούργιας θεωρίας, που απεικονίζει τα ιδανικά του κόσμου αυτού, χρειάζεται μαχητές αποφασισμένους. Έτσι λοιπόν η θεωρία δεν θα κάνει να θριαμβεύσουν ποτέ οι ιδέες της, αν δεν συμπεριλάβει μέσα στους κόλπους της, τα πιό θαρραλέα και ενεργητικά στοιχεία της εποχής της και του λαού της, κι αν δεν σχηματίσει από αυτά μια οργάνωση έτοιμη για τον αγώνα. Όσο το πρόγραμμα ενός απλού πολιτικού κόμματος είναι μονάχα μια συνταγή κατάλληλη για προεκλογική χρήση, τόσο το πρόγραμμα της φιλοσοφικής θεωρίας πρέπει να είναι προαγγελία πολέμου ενάντια στην καθεστηκυία τάξη, ενάντια στα υπάρχοντα, ενάντια σε κάθε πρακτική αντίληψη της ζωής.
Αδόλφος Χίτλερ - Ο Αγών μου -
Faith and Race
