2016 ευχές για το νέο έτος γεμάτο υγεία, δύναμη, δημιουργικότητα

                                       Faith and Race

Η γυναίκα ως πολίτης του φυλετικού κράτους

Το ζήτημα της θέσης της γυναίκας μέσα στην κοινωνία αμφισβητείται από πολλούς. Ως εθνικοσοσιαλιστές οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας με τα λόγια του Αδόλφου Χίτλερ και του Γιόζεφ Γκαίμπελς:

''Tο φυλετικό κράτος διαχωρίζει τους κατοίκους του σε τρεις κατηγορίες: σε πολίτες, σε υπηκόους τους κράτους (ή καλύτερα σε υπαγόμενους στο κράτος) και σε ξένους. Βασικά η γέννηση δεν καθορίζει παρά την ποιότητα του υπαγόμενου. Αυτή η ποιότητα δεν δίνει το δικαίωμα από μόνη της στην ανάληψη κρατικών λειτουργημάτων, ούτε στην πολιτική δραστηριότητα, λόγου χάρη συμμετοχή στις εκλογές. Ο κάθε υπαγόμενος είναι υποχρεωμένος να καθορίσει επακριβώς την φυλή και την εθνικότητα του. Μολονότι του επιτρέπεται ν' απαλλαγεί από την ιδιότητα του υπαγόμενου και να γίνει πολίτης μέσα σε μια χώρα που οι κάτοικοι της είναι της ίδιας εθνικότητας με αυτόν. [...] Ο τίτλος του πολίτη με τα δικαιώματα που προσδίδει θα δοθεί με τον πιο επίσημο τρόπο στον νέο με την καλή υγεία και συμπεριφορά αφού θα έχει υποχρεώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. 

Το δίπλωμα που θα του απονεμηθεί τότε θα είναι το πιο πολύτιμο έγγραφο ολόκληρης της ζωής του. Θα του επιτρέψει να εξασκήσει τα πολιτικά του δικαιώματα και ν' απολαύσει όλα τα προνόμια που αναφέρονται σε αυτόν τον τίτλο. [...] Η νεαρή Γερμανίδα είναι "υπαγόμενη" και δεν θα γίνει πολίτης παρά μόνο όταν παντρευτεί. Μολονότι τα πολιτικά δικαιώματα μπορεί να της παραχωρηθούν ακόμη κι αν δεν βρει σύζυγο, με την προϋπόθεση να είναι Γερμανίδα και να κερδίζει το ψωμί της δουλεύοντας''.

Αδόλφος Χίτλερ, Mein Kampf

Μια θεμελιώδης αλλαγή είναι απαραίτητη.  Με τον κίνδυνο να φανώ αντιδραστικός και ξεπερασμένος, επιτρέψτε μου να το πω αυτό ξεκάθαρα: Το πρώτο, το καλύτερο και πιο κατάλληλο μέρος για τις γυναίκες είναι η οικογένεια, και πιο ένδοξο καθήκον της είναι να δώσει παιδιά για τους ανθρώπους και το έθνος της , τα παιδιά που μπορεί να συνεχίσει τη γραμμή των γενεών και που εγγυώνται την αθανασία του έθνους.  Η γυναίκα είναι ο δάσκαλος της νεολαίας , και ως εκ τούτου ο οικοδόμος από την ίδρυση του μέλλοντος . Αν η οικογένεια είναι η πηγή δύναμης του έθνους , η γυναίκα είναι ο πυρήνας και το κέντρο του. Το καλύτερο μέρος για τη γυναίκα να υπηρετήσει το λαό της είναι στο γάμο της , στην οικογένεια , στη μητρότητα . Αυτή είναι η υψηλότερη αποστολή της. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες που απασχολούνται ή που δεν έχουν παιδιά δεν έχουν ρόλο στη μητρότητα του γερμανικού λαού. 

Χρησιμοποιούν τη δύναμή τους , τις ικανότητές τους, την αίσθηση της ευθύνης τους για το έθνος , και με άλλους τρόπους. Είμαστε πεπεισμένοι, ωστόσο, ότι το πρώτο καθήκον μας είναι μια κοινωνική μεταρρύθμιση του Έθνους που πρέπει να δώσει και πάλι στη γυναίκα τη δυνατότητα να εκπληρώσει το πραγματικό έργο της , την αποστολή της στην οικογένεια και ως μητέρα .

Γιόζεφ Γκαίμπελς 18-3-1933

"Μας κατηγορούν ότι δεν αναθέτουμε αξιώματα σε γυναίκες, διότι δεν τις σεβόμαστε. Αυτό είναι σφάλμα. Δεν τους αναθέτουμε αξιώματα όχι γιατί δεν τις σεβόμαστε ή δεν τις εκτιμούμε, αλλά, αντίθετα, επειδή τις σεβόμαστε υπερβολικά. Θεωρούμε τη γυναίκα όχι ως κατώτερη, αλλά ότι έχει μια τελείως ξεχωριστή αποστολή από τον άνδρα. Γι' αυτό και οφείλει να αφιερώσει όλες της τις ικανότητες και δυνάμεις της για να την εκπληρώσει".

Γιόζεφ Γκαίμπελς

Ο τιμητικός σταυρός των Γερμανίδων μητέρων

(Ehrenkreuz der Deutschen Mutter)

Προτού βιαστούν οι νεωτεριστές, οι φιλελεύθεροι και οι μπολσεβίκοι να κατηγορήσουν τους εθνικοσοσιαλιστές για τις θέσεις αυτές σχετικά με την γυναίκα, ας ανατρέξουν στους θεμελιωτές της μπολσεβικικής θεωρίας, Καρλ Μαρξ και Φριντριχ Ένγκελς:

''Πριν απ' όλα η εργασία της γυναίκας καταστρέφει ολότελα την οικογένεια. Γιατί όταν η γυναίκα μένει στην φάμπρικα 12-13 ώρες την μέρα και ο άντρας απασχολείται όχι λιγότερο χρόνο ή κάπου αλλού, ποια μπορεί να είναι η τύχη των παιδιών τους; Να μεγαλώνουν χωρίς καμιά επιτήρηση, σαν τα αγριόχορτα. είτε να εμπιστεύονται την φροντίδα τους σε ξένα πρόσωπα, τα οποία αμείβονται για αυτή την εξυπηρέτηση...[...] Η δουλειά της γυναίκας στην φάμπρικα καταστρέφει αναπόφευκτα την οικογένεια... Η μητέρα που δεν έχει καιρό να περιποιηθεί το παιδί της και να του χαρίσει, στα πρώτα του χρόνια, το πιο συνηθισμένο μητρικό χάδι, η μητέρα που σπάνια προφταίνει να δει το παιδί της, δεν μπορεί να είναι μητέρα του, αναπόφευκτα του συμπεριφέρεται με αδιαφορία, χωρίς αγάπη, χωρίς κανενός είδους φροντίδα, σαν να μην είναι δικό της παιδί''.

Ενώ για τις γυναίκες που από την νεανική τους ηλικία ασχολήθηκαν με την εργασία σημειώνουν:

''...είναι τελείως άπειρες στα οικιακά, ανίκανες να κουμαντάρουν το νοικοκυριό. Δεν ξέρουν ούτε να ράβουν, ούτε να πλέκουν, ούτε να μαγειρεύουν, ούτε να πλένουν, δεν κατέχουν τις πιο απλές δουλειές του σπιτιού, ενώ για το πως πρέπει να φέρονται στα μικρά παιδιά δεν έχουν καν ιδέα''.

Κ. Μαρξ και Φ. Ένγκελς, Άπαντα τόμος 2, σελ. 372-381

Τα πάντα ομολογούνται στο παρακάτω βίντεο:

Faith and Race

Χρόνια Πολλά!!!

Το Faith and Race σας εύχεται καλά Χριστούγεννα !!!

Ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα και πλατωνικός έρωτας

''Ο ψυχικός δεσμός μεταξύ των νέων δεν είχε καμία σχέση με τις σωματικές επαφές και εστερείτο τα πολιτικά δικαιώματα του δυνάμει νόμου όποιος προσπαθούσε να ασελγήσει εις βάρος άλλου''. 

Πλούταρχος, Λακεδαιμονίων επιτηδεύματα

''Ο Σπαρτιατικός έρωτας δεν είχε σχέση με αισχρότητες εάν ποτέ κάποιος έφηβος επεχείρησε να ασελγήσει εις βάρος άλλου, δεν συνέφερε σε κανέναν από τους δύο να καταντροπιάσουν την Σπάρτη. Σε τέτοια περίπτωση, ή εξορίσθηκαν ή και κάτι χειρότερο, έχασαν την ζωή τους''.

Αιλιανός, Ποικίλη ιστορία

''Η ομοφυλοφιλική όμως επαφή είναι παραφύση και διαπράττεται, επειδή άντρες και γυναίκες δεν μπορούν να συγκρατήσουν την επιθυμία τους για την ηδονή. Όλοι κατηγορούμε τους Κρητικούς ότι έπλασαν τον μύθο του Γανυμήδη. Ήταν τόσο σίγουροι ότι οι νόμοι τους προήλθαν από τον Δία, ώστε τον φόρτωσαν μ' αυτό τον μύθο για να έχουν ένα θεϊκό παράδειγμα, όταν ήθελαν να απολαμβάνουν κι αυτό το είδος της ηδονής''.

Πλάτων, Νόμοι Α'

Για αυτό ο Πλούταρχος στο Περί παίδων αγωγής διαχωρίζει:

''Τους τέτοιους έρωτες που εκδηλώνονται στην Θήβα και την Ήλιδα και το καλούμενο ''κλέψιμο'' στην Κρήτη  πρέπει να τους αποφεύγουμε, ενώ τους έρωτες τύπου Αθήνας και Σπάρτης πρέπει να τους εγκρίνουμε''.

Δίας και Γανυμήδης

''Ώστε δεν πρέπει τίποτα το τρελό ούτε τίποτε το συγγενικό με την ακολασία να πλησιάζει στον ορθό έρωτα; Δεν πρέπει. Ώστε δεν πρέπει ούτε την ηδονή που είπαμε να αφήσουμε να πλησιάσει ,ούτε μπορεί να έχουν με αυτή καμιά σχέση ο εραστής και ο αγαπημένος του όταν ο αμοιβαίος τους έρως δεν έχει υποστεί διαστρέβλωση ;

Όχι ,μα τον Δία δεν πρέπει Σωκράτη μου να της επιτρέψουμε να πλησιάσει.

Έπειτα από αυτά θα θεσπίσεις όπως φαίνεται νόμο στην πόλη που θεμελιώνουμε ότι επιτρέπεται ο εραστής να φιλά, να συναναστρέφεται και να αγγίζει τον αγαπημένο του, όπως ο πατέρας το παιδί, αποβλέποντας σε καλούς σκοπούς, αν τον βρίσκει πρόθυμο, η υπόλοιπη όμως συναναστροφή προς το πρόσωπο της αγάπης του πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μην μπορεί ποτέ να γεννηθεί η υποψία πως οι σχέσεις ξεπερνούν τα όρια που θέσαμε, αλλιώς ο εραστής θα κατηγορηθεί και θα χαρακτηρισθεί ως άνθρωπος απαίδευτος και ανίδεος από ομορφιά''.

Πλάτων, Πολιτεία Γ'

Όσα προτείνει ο Πλάτων στην Πολιτεία του είχε θεσπίσει ήδη ο Λυκούργος στην Σπάρτη. Είναι γνωστό ότι ο Πλάτων ήταν φιλολάκων:

''Ο Λυκούργος, όμως, αντιθέτως προς όλα ταύτα πιστεύων, επεδοκίμαζε μόνον εάν σημαίνων άνθρωπος, θαυμάσας την ψυχικήν αρετήν του παιδιού, προσπάθησε να κάνει αυτόν φίλον με δεσμούς μεταξύ τους αμέμπτους και να τον συναναστρέφεται, διότι τούτο νόμιζε μέσον καλλίστης ανατροφής. Εάν, όμως, επαρουσιάζετο κανείς επιθυμών το παιδικόν σώμα, επειδή ο Λυκούργος θεωρούσε τούτο πολύ αναίσχυντον, νομοθέτησε στη Σπάρτη να απέχουν οι εραστές από τα αγαπώμενα παιδιά, όπως αποφεύγουν τις αφροδίσιεςς (ερωτικές) σχέσεις οι γονείς από τα τέκνα των και οι αδελφοί από τους αδελφούς των''.

Ξενοφών, Λακεδαιμονίων Πολιτεία

Ξεκάθαρη θέση για τον έρωτα παίρνει ο Πλάτων στο συκοφαντημένο έργο του Συμπόσιον (περί Έρωτος). Οι υβριστές λοιπόν που υποστηρίζουν διά του έργου αυτού ότι στην ελληνική αρχαιότητα όλοι ήταν ομοφυλόφιλοι αγνοούν την έννοια πλατωνικός έρωτας. Πολύ περισσότερο βέβαια αγνοούν τι εστί ο όρος εραστής και ερωμένος. Δεν υφίσταται πουθενά στο πλατωνικό έργο η προώθηση υλισμού και ηδονής:

''— Τι θα μπορούσε όμως, είπα, να είναι ο Έρωτας; Θνητός;

— Κάθε άλλο.

— Τι όμως;

— Όπως είπαμε πριν, είπε, μεταξύ θνητού και αθανάτου.

— Δηλαδή τι, Διοτίμα;

— Μεγάλος δαίμονας, Σωκράτη· γιατί όλα τα δαιμονικά όντα βρίσκονται μεταξύ θεού και θνητού.

— Ποια, είπα εγώ, δύναμη έχει;

— Να ερμηνεύει και να μεταφέρει στους θεούς τα ανθρώπινα και στους ανθρώπους τα θεϊκά, εκείνων τις προσευχές και τις θυσίες, αυτών τις προσταγές και τις ανταμοιβές, και όντας στη μέση και των δύο, συμπληρώνει το κενό, ώστε το σύμπαν να συνδέεται με τον εαυτό του''.

Η θνητή φύση επιδιώκει, κατά το δυνατό, να είναι αιώνια και αθάνατη. Και μπορεί να το πετύχει αυτό μόνο με τη γέννηση, γιατί

πάντοτε αφήνει ένα νέο στη θέση του παλιού. Άλλωστε κάθε ένα από τα ζώα ενόσω ζει θεωρείται ότι είναι το ίδιο, όπως από μικρό παιδί μέχρι να γίνει γέρος λέμε ότι είναι ο ίδιος ο άνθρωπος—ενώ αυτός δεν έχει ποτέ τα ίδια πράγματα επάνω του, και ωστόσο θεωρείται ο ίδιος αλλά συνεχώς ανανεώνεται, χάνοντας μερικά, και ως προς τις τρίχες και τη σάρκα και τα οστά και το αίμα και ολόκληρο το σώμα. [...] Μην απορείς λοιπόν που το κάθε θνητό ον από τη φύση του δίνει μεγάλη αξία σε κάθε γέννημα του. Γιατί για χάρη της αθανασίας ενυπάρχει στον καθένα αυτός ο ζήλος και ο έρωτας. [...] 

Εκείνοι λοιπόν, είπε, που εγκυμονούν στα σώματα στρέφονται περισσότερο προς τις γυναίκες, κι αυτή είναι η ερωτική τους συμπεριφορά, εξασφαλίζοντας για πάντα, όπως νομίζουν, με την παιδογονία την αθανασία και την υστεροφημία και την ευδαιμονία. Εκείνοι πάλι που εγκυμονούν στην ψυχή ,γιατί υπάρχουν, ειπε, κι εκείνοι που εγκυμονούν στις ψυχές περισσότερο παρά στα σώματα, αυτά που ταιριάζουν στην ψυχή να κυοφορήσει και να γεννήσει. Τι ταιριάζει λοιπόν; Η φρόνηση και οι άλλες αρετές. Αυτών ακριβώς γεννήτορες είναι όλοι οι δημιουργοί και από τους τεχνίτες όσοι θεωρούνται ότι είναι δημιουργικοί. Αλλά το πιο μεγάλο και το πιο ωραίο είδος φρόνησης είναι εκείνη που ασχολείται με τη διευθέτηση των πραγμάτων στις πόλεις και στους οικισμούς, της οποίας το όνομα είναι σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Αυτά λοιπόν όταν τα κυοφορεί κανείς από νέος στην ψυχή του, και έχει θεϊκή φύση, όταν έρθει η κατάλληλη ηλικία επιθυμεί να γεννήσει και να αναπαραγάγει. Αναζητεί τότε, νομίζω, και αυτός περιφερόμενος το ωραίο, για να γεννήσει μέσα του. Γιατί μέσα στο άσχημο δεν θα γεννήσει ποτέ. Από τα σώματα λοιπόν προτιμάει τα ωραία μάλλον παρά τα άσχημα, εφόσον κυοφορεί, και αν συναντήσει μέσα τους ψυχή ωραία και ευγενική και καλοφτιαγμένη, αισθάνεται υπερβολικό ενθουσιασμό και για τα δύο. Και προς αυτόν τον άνθρωπο αμέσως είναι εύγλωττος σε λόγια για την αρετή και για το πώς πρέπει να είναι ο ανώτερος άνθρωπος και με ποια πράγματα να ασχολείται, και επιχειρεί να τον εκπαιδεύσει. 

Γιατί νομίζω ότι ερχόμενος σε επαφή με το ωραίο και με την επικοινωνία μαζί του, εκείνα που από παλιά κυοφορούσε τα γεννάει και τους δίνει υπόσταση, είτε όταν είναι εκείνος παρών είτε κατά την απουσία του με την ανάμνηση του, και αυτό που γεννήθηκε το ανατρέφει από κοινού μ' εκείνον. Έτσι έχουν αυτού του είδους οι άνθρωποι μεταξύ τους μεγαλύτερο δεσμό απ' ό,τι αν είχαν φυσικά παιδιά και σταθερότερη φιλία, αφού τα κοινά τους παιδιά είναι ωραιότερα και πιο αθάνατα. Και ο καθένας θα προτιμούσε να αποκτήσει τέτοια παιδιά μάλλον παρά ανθρώπινα, βλέποντας και τον Όμηρο και τον Ησίοδο και τους άλλους καλούς ποιητές και ζηλεύοντας τους για τους σπουδαίους απογόνους που αφήνουν, οι οποίοι τους παρέχουν αθάνατη φήμη και δόξα, όντας και αυτοί οι ίδιοι τέτοιοι. Ή αν θέλεις, είπε, για τα παιδιά που άφησε ο Λυκούργος στη Λακεδαίμονα, σωτήρες της Λακεδαίμονος και γενικά της Ελλάδας. Και ο Σόλων σε σας, είναι άξιος πολλών τιμών για τη γέννηση των νόμων και άλλοι άντρες σε πολλά άλλα μέρη, και στους Έλληνες και στους βαρβάρους, που παρουσίασαν πολλά και σπουδαία έργα, και γέννησαν κάθε είδους αρετή. Γι' αυτούς έχουν γίνει και πολλά ιερά εξαιτίας αυτών των παιδιών τους, ενώ για κανέναν δεν έχει γίνει ακόμα εξαιτίας των ανθρώπινων παιδιών του. Σ' αυτά λοιπόν τα ερωτικά, Σωκράτη, θα μπορούσες ίσως κι εσύ να μυηθείς''.

''Γενικά κάθε επιθυμία των καλών πραγμάτων και της ευτυχίας είναι ο μεγαλύτερος και απατηλός έρωτας κάθε ανθρώπου. Αλλά εκείνους που στρέφονται με πολλούς τρόπους προς αυτόν, ή με επιχειρήσεις ή με την αγάπη της γυμναστικής ή της επιστήμης, ούτε ερωτευμένους τους λέμε ούτε εραστές. Αντίθετα εκείνοι που ακολούθησαν ένα είδος και ασχολήθηκαν μ' αυτό έχουν το όνομα του συνόλου, έρωτα, ερωτευμένοι, εραστές''.

Πλάτων, Συμπόσιον (περί Έρωτος)

 Faith and Race

Ο Σίλερ στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία

 

Στο Γ' Ράιχ τα έργα του Σίλερ και του Γκαίτε ανέβαιναν στα θέατρα παίρνοντας και πάλι την θέση τους στην γερμανική παράδοση του πνεύματος και της ποιητικής τέχνης.  Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Γιόζεφ Γκαίμπελς λέγοντας ''έχουμε και πάλι γερμανικό θέατρο, γερμανική τέχνη, γερμανικό κινηματογράφο''. Ο Χίτλερ είχε δείξει την εκτίμηση του στον Σίλερ στις σελίδες του ''Mein Kampf '', ενώ το όδγοο κεφάλαιο από το δεύτερο τόμο φέρει τον τίτλο από έναν στίχο του Σίλερ ''Ο δυνατός είναι πιο δυνατός όταν είναι μόνος'':

''Σκεφθείτε λίγο ότι φτάσαμε στο σημείο να παίρνουμε τέτοια μέτρα πρόνοιας για το θέατρο και τα θεάματα, που θα έπρεπε να είναι στο πρώτο πλάνο της συμπληρωματικής εκπαίδευσης των νέων κι όχι να χρησιμεύουν για την διασκέδαση των αρρωστημένων μεσόκοπων. Τι θα σκέφτονται οι μεγάλοι δραματουργοί όλων των εποχών για ένα τέτοιο μέτρο και τι θα έλεγαν κυρίως για τις συνθήκες που το είχαν επιβάλει ; Πώς μπορούσαμε έτσι με παραφορά και κακία ν' αγνοούμε τον Γκαίτε και τον Σίλερ ; Αλλά τι ήταν στ' αλήθεια ο Σίλερ, ο Γκαίτε κι ο Σαίξπηρ, μπροστά στην νέα γερμανική ποίηση : Πανάρχαια, πολυμεταχειρισμένα ξεπερασμένα πράγματα ! Γιατί το χαρακτηριστικό της εποχής ήταν αυτό : Όχι μόνον δεν φρόντιζε να φτιάξει κάτι καλό, αλλά πάσχιζε να ρίξει έξω απ' την αγορά κι ότι ήταν στ' αλήθεια μεγάλο, λίγα χρόνια πριν. Αυτό άλλωστε το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και σ' αλλες παρόμοιες εποχές. Όσο η παραγωγή μιας εποχής και των ανθρώπων της είναι χαμηλή και άθλια, τόσο πιο μισητά είναι τα παραδείγματα της μεγαλοσύνης και της αξίας του παρελθόντος και τόσο μεγαλύτερη η επιθυμία να τα εξαφανίσουν. 

Αυτό που έχουν σαν σκοπό οι εκπρόσωποι τέτοιων εποχών είναι να σβήσουν τις αναμνήσεις του παρελθόντος που έχει η ανθρωπότητα, για να μπορέσουν να της προσφέρουν αποκλειστικά τις δικές τους προστυχιές σαν τέχνη, αποφεύγοντας κάθε μέτρο σύγκρισης. Έτσι, κάθε νέο σύστημα θα προσπαθήσει, όσο πιο σάπιο και κουρελιασμένο είναι, τόσο πιο πολύ να επιτεθεί στο παρελθόν ενώ μια αληθινή, μεγάλη ανανέωση της ανθρωπότητας, μπορεί να συνδεθεί χωρίς κανένα φόβο, με τα έργα τέχνης των γενεών που πέρασαν κι ακόμα να προσπαθήσει να τους ανεβάσει περισσότερο την αξία τους. Η σύγχρονη γενιά δεν έχει να φοβηθεί τίποτα αν κάνει μια στροφή στο παρελθόν, αλλά αντίθετα, θα δώσει κι αυτή την συνεισφορά της στον θησαυρό της κοινής κουλτούρας της ανθρωπότητας, έτσι ώστε να αντιληφθεί το συμφέρον και την ωφέλεια που θα αποκτήσει, αν στερεώσει την νέα της παραγωγή στην κατανόηση του παρελθόντος. Αυτός που δεν μπορεί ο ίδιος να δώσει στον κόσμο κάτι καλό, αλλά που παριστάνει σαν τάχα ο Θεός να τον προίκησε με κάτι σπουδαίο, αυτός ίσα-ίσα μισεί ότι καλό γίνηκε ως τα τώρα και θα ευχαριστηθεί προπάντων ν' απογυμνώσει και ν' αποστερήσει την ανθρωπότητα απ' αυτό, καταστρέφοντάς το τελείως.

[...] Η έννοια κι ο σκοπός των επαναστάσεων δεν είναι να γκρεμιστούν τα οικοδομήματα αλλά να στερεωθεί ακριβώς ότι είναι άσχημα τοποθετημένο και να κτιστεί κι άλλο ένα πλάι σ' αυτό που υπάρχει, αφού πρώτα καταδειχθεί η χρησιμότητα του παλιού.

Σελ 625 Β' τόμος

''Οι μυστικές οργανώσεις κινδυνεύουν ακόμη κι από το γεγονός ότι τα μέλη τους χάνουν συχνά κάθε συναίσθηση της μεγαλοσύνης που περικλείει η δράση τους και νομίζουν πως η τύχη ενός λαού μπορεί να κριθεί από έναν φόνο. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να'χει την λογική της και ν' αποδειχθεί ιστορική, στην περίπτωση που ένας λαός υποφέρει κάτω από την τυραννία ενός δυνάστη που όμως η εσωτερική του σταθερότητα κι ο τρομοκρατικός χαρακτήρας που κυβερνά, στηρίζονται στην εξαιρετική του προσωπικότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση, ένα άτομο πρόθυμο να θυσιαστεί, μπορεί να ξεπηδήσει απ τον λαό, για να βυθίσει το μαχαίρι του στο στήθος του μισητού. Και μονάχα το δημοκρατικό πνεύμα αυτών των ταπεινών και δειλών μπορεί να βρει σ' αυτήν την πράξη κάποιον τρόπο για να την αποδοκιμάσει. Ας μην ξεχνάμε πως ο Σύλλερ, ο μεγαλύτερος σκαπανέας της ελευθερίας του λαού μας, τόλμησε στον Γουλιέλμο Τέλλο του, να καταστήσει ένδοξο ένα τέτοιο έγκλημα.''

Σελ 289-291 Α' τόμος

Η αφίσα της ταινίας για την ζωή του Σίλερ '' Ο θρίαμβος μιας ιδιοφυίας'' που προβλήθηκε το 1940 στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία.

''Γι' αυτό οδηγούνται στο να σχηματίσουν κράτος με οικονομικά κίνητρα, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά το αιώνιο αποτέλεσμα : η άσκηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων που μπαίνει στα πλαίσια του ενστίκτου της διατήρησης της φυλής και του είδους. Κι αυτές οι δυνατότητες είναι πάντα οι αρετές του ήρωα κι όχι ο εμπορικός εγωισμός, γιατί η διατήρηση της ύπαρξης ενός είδους προϋποθέτει πάντα την θυσία του ατόμου. Αυτή την έννοια έχουν και τα λόγια του ποιητή :

Und setzet ihr nicht das Leben ein

Nie word euch dasLeben gewonnen sein.

(Κι αν δεν θυσιάσετε την ίδια την ζωή σας, 

ποτέ δεν θα την κερδίσετε)

Friedrich Schiller , Wallenstein

Η θυσία της ατομικής ύπαρξης είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί η διατήρηση της ράτσας.''

Σελ 169 Α' τόμος

''Η άμιλλα είναι ευγενικό πάθος, άξιο για εκτίμηση, πολύτιμο κτήμα.'' Φρίντριχ Σίλερ

 

 

Πηγή : europaerwache2015.blogspot.gr

 

                                          Faith an Race 

Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την ψυχασθένεια

Όπως γνωρίζουμε από την ψυχιατρική, το βασικό χαρακτηριστικό κάποιων ανθρώπων που πάσχουν από την ασθένεια της ψύχωσης είναι το χάσιμο της επαφής με την πραγματικότητα. Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα ας πούμε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι έταζε πρίν τις εκλογές ; τον ουρανό με τα άστρα. Τι ψήφισε ο πολίτης ; τον ουρανό με τα άστρα. Τι έγινε μετά ; Αποδείχτηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αν αυτό που είχε μπορούσε να θεωρηθεί πρόγραμμα, ήταν αδύνατον να εφαρμοστεί. Το αποτέλεσμα ήταν να φέρει μνημόνιο, να χρεοκοπήσουν επιχειρήσεις, να αυξηθεί η ανεργία, να δημιουργηθεί ενα χάος με τα capital controls, να κόψει συντάξεις και μισθούς, με την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ ο κόσμος να μην έχει να φάει, αύξηση του ΦΠΑ και πολλά άλλα, και ο Τσίπρας να συνεχίζει να πιστεύει ότι κάνει το καλύτερο για την Ελλάδα. Η απίστευτη δήλωση του Τσίπρα πως : " Δεν υπάρχει πολίτης που να πιστεύει πως δεν τήρησα και δεν εφάρμοσα τις υποσχέσεις μου" δεν είναι θρασύτατη όπως πιστεύει ο κόσμος, είναι καθαρά ψυχασθενική. Όταν χάνει κανείς την επαφή με την πραγματικότητα τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά ! ! ! 

 

 

                                               Faith and Race

Φυλετικός φιλελληνισμός και αντιφυλετικός ελληνοκεντρισμός

Ο αντιευρωπαϊσμός που προωθείται στην ελληνική κοινή γνώμη δεν είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε λόγω της οικονομικής κρίσης. Είναι ένα φαινόμενο που προωθείται από την αριστερά  ως την ακροδεξιά. Συγκεκριμένα η ακροδεξιά προωθεί έναν ελληνοκεντρισμό στηριζόμενο στον αρχαίο πολιτισμό της Ελλάδος και σε φαιδρές, προδοτικές προσωπικότητες της νεοελληνικής ιστορίας. Σήμερα μπορούμε να διακρίνουμε την ''κόντρα'' ανθελληνισμού και ελληνοκεντρισμού και στο βάθος το αποτέλεσμα να είναι ένα: αντιευρωπαϊσμός ! Ο ελληνικός λαός έχει διαπαιδαγωγηθεί να στρέφεται κατά της Ευρώπης και να καταπίνει αμάσητη την κάθε ψευδή προπαγάνδα για τους απλούς ευρωπαϊκούς λαούς. Πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι μόνο του πήραν, του παίρνουν και ότι τελικό στόχο έχουν να του πάρουν την πατρίδα του. Ας δούμε όμως μερικά πράγματα τα οποία ο απλός Έλληνας δεν γνωρίζει:

Αρχαία Ολυμπία

Η πρώτη ανασκαφή στο χώρο διεξήχθη το 1829 από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στην Πελοπόννησο, με επικεφαλή το στρατηγό N. J. Maison. Τότε αποκαλύφθηκε μέρος του ναού του Δία και τμήματα των μετοπών που τον κοσμούσαν, πολλά από τα οποία μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Λούβρου. Η συστηματική έρευνα του ιερού άρχισε το 1875 από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και με διακοπές συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οι πιο πρόσφατες έρευνες, την τελευταία δεκαετία, έγιναν στο νοτιοδυτικό κτήριο, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Wurzburg και μέλους του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου κ. U. Sinn, και στα προϊστορικά κτήρια του ιερού, υπό τη διεύθυνση του Δρ Η. Kyrieleis, τ. Διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ιντιτούτο. Υπουργείο Πολιτισμού

Το μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας είναι έργο του Γερμανού Ερνέστου Τσίλλερ. Πηγή 

Δελφοί

Η έρευνα στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών άρχισε γύρω στο 1860 από Γερμανούς. Το 1891 οι Γάλλοι πήραν από την ελληνική κυβέρνηση έγκριση για διεξαγωγή συστηματικών ερευνών και τότε άρχισε η λεγόμενη «Μεγάλη Ανασκαφή›, αφού πρώτα απομακρύνθηκε το χωριό Καστρί. Κατά τη διάρκειά της ήλθαν στο φως εντυπωσιακά ευρήματα, ανάμεσα στα οποία και περίπου 3.000 επιγραφές, που αποκαλύπτουν διάφορες πτυχές του αρχαίου δημοσίου βίου. Σήμερα, οι εργασίες στο χώρο των δύο δελφικών ιερών συνεχίζονται με τη συνεργασία της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της Γαλλικής Σχολής, με ανασκαφική αλλά και αναστηλωτική δραστηριότητα. Το μοναδικό μνημείο που διέθετε το αρχαίο υλικό για τη σχεδόν πλήρη αναστήλωσή του ήταν ο θησαυρός των Αθηναίων, που αποκαταστάθηκε το 1903-1906 από τους Γάλλους με έξοδα του Δήμου Αθηναίων. Πηγή

Έχουμε ακούσει προσφάτως τους ελληνοκεντρικούς να δηλώνουν ότι δεν θα δώσουν την ολυμπιακή φλόγα θέλοντας έτσι να ''τιμωρήσουν'' τους ξένους λόγω της οικονομικής πολιτικής. Φθηνός λαϊκισμός και απόκρυψη της ιστορίας που έχει ως αποτέλεσμα την αποτύφλωση του ελληνικού λαού. Ας δούμε όμως πως έχουν τα πραγματικά γεγονότα:

''Η αφή της ολυμπιακής φλόγας και η λαμπαδηδρομία τελέστηκαν για πρώτη φορά το 1936 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Η ιδέα ήταν του Γερμανού καθηγητή και μέλους της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής Δρ. Καρλ Ντιεμ ο οποίος και την εισηγήθηκε στην Οργανωτική Επιτροπή των ΧΙ Ολυμπιακών Αγώνων. Από τότε η αφή της φλόγας γίνεται πάντα στο ναό της 'Ηρας στην Αρχαία Ολυμπία.'' 

Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή

Ο δρ C. Diem ήταν ο πρόεδρος της επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων του Γ' Ράιχ και ο οποίος πέραν της ιδέας για την τελετή ολυμπιακής φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία πρότεινε και μια λαμπαδηδρομία που θα ξεκινούσε από τον χώρο τέλεσης της αφής και θα ολοκληρωνόταν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου. Αυτή την ιδέα αποδέχθηκε ο Γιόζεφ Γκαίμπελς και έκτοτε καθιερώθηκαν η τελετή ολυμπιακής φλόγας και η λαμπαδηδρομία μέχρι και σήμερα. Δείτε και εδώ

Ο Λουδοβίκος ο Α', πατέρας του Όθωνα έδωσε εντολή στον Πέτερ φον Ες να ακολουθήσει τον Όθωνα στην Ελλάδα το 1832 και να εικονογραφήσει την νεότερη ελληνική ιστορία. 39 έργα που σήμερα βλέπουμε να κοινοποιούνται κάθε χρόνο στην επέτειο της 25ης Μαρτίου και λίγοι Έλληνες γνωρίζουν ότι απολαμβάνουν τις ηρωικές απεικονίσεις από το χέρι ενός Βαυαρού.

Πίνακες του Πέτερ φον Ες

Προπύλαια του Μονάχου

Απέναντι από την Πύλη θριάμβου (Siegestor) που χτίστηκε σε ανάμνηση του βαυαρικού απελευθερωτικού αγώνα, ανοικοδομήθηκαν τα Προπύλαια, το κατεξοχήν μνημείο της Ελληνικής Επανάστασης. Το έργο αυτό, που στα 1846 ανέλαβε ο επίσης φιλέλληνας αρχιτέκτονας Leo Von Klenze, ήταν μοιραίο για τον Λουδοβίκο και ίσως να έθεσε σε δοκιμασία τα φιλελληνικά του αισθήματα. Όπως γράφει ο Klenze το δυτικό αέτωμα του μνημείου 

παρουσίαζε την Ελλάδα, στην οποία οι νικητές σε στεριά και θάλασσα τις πρόσφεραν τις χαμένες επαρχίες και πόλεις. Το ανατολικό αέτωμα, το οποίο έβλεπε προς την πόλη, απεικόνιζε στο κέντρο τον Όθωνα, τον γιο του Λουδοβίκου και βασιλιά της Ελλάδας στον θρόνο του, να δέχεται τα σέβη του λαού, των τεχνών, και των επιστημών. Παράλληλα τα ανάγλυφα που διακοσμούσαν τους τέσσερις γωνιακούς πύργους και που είχαν μήκος 14 μέτρα και ύψος 2 μέτρα αναπαριστούσαν σκηνές από την Ελληνική Επανάσταση. 

Στα Προπύλαια του Μονάχου θα βρείτε τους αγωνιστές του 1821:

πηγή

 Το 1834  ο Λέον φον Κλένζε θα συνεργαστεί με τον αρχαιολόγο Ρος (Ludwig von Ross) μετέπειτα διευθυντή της αρχαιολογικής υπηρεσίας και έφορο αρχαιοτήτων, για το σχέδιο αποστρατιωτικοποίησης της Ακρόπολης του Βαυαρικού Υπουργείου  Στρατιωτικών, επειδή τα περιτειχισμένα αλλά και ερειπωμένα μνημεία, όπως ο ναός της Αθηνάς - Νίκης, εξακολουθούσαν να θεωρούνται και να είναι απλά τμήματα η οικοδομήματα του οχυρού που υπήρχε στην θέση της Ακρόπολης όπως μας είναι γνωστή σήμερα. Με φιλοπονία και συστηματικότητα θα αποκολληθούν οι προσθήκες αιώνων δομικών επιχρισμάτων, ώστε να αναδειχτούν τα Προπύλαια και θα αναστηλωθεί ο ναός της Αθηνάς-Νίκης προσωπικά από τον Κλένζε.  πηγή

Τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια διέσωσε ο Γάλλος Κλωντ Φοριέλ σε ένα δίτομο έργο το 1824-1825 με σχόλια και ιστορικά στοιχεία για την ελληνική ιστορία. Το έργο του μεταφράσθηκε στην Ελλάδα το....1956 !

Η Ακαδημία των Αθηνών είναι έργο του Γερμανού Ερνέστου Τσίλλερ και του δασκάλου του, Θεόφιλου Χάνσεν με καταγωγή από την Δανία. Ο Τσίλλερ δημιούργησε 600 αρχιτεκτονικά έργα στην Ελλάδα όπως το Μέγαρο Σλήμαν, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Εθνικό Θέατρο, το Προέδρικο Μέγαρο, Δημαρχείο Σύρου, Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού, Μέγαρο Σταθάτου κ.α. Πέρα από τα έργα που «σήκωσε» ο Τσίλλερ στην Ελλάδα, επέβλεψε προσωπικά και την εκτέλεση των έργων του Χάνσεν στο Ζάππειο, την Εθνική Βιβλιοθήκη και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ενώ έκανε και πολλές προτάσεις για τη δημιουργία ενός πάρκου αναψυχής στον Λυκαβηττό (η δενδροφύτευσή του οφείλεται εξάλλου στον ίδιο). Ο Τσίλλερ μετά από ανασκαφές ανακάλυψε την ακριβή θέση του αρχαίου Παναθηναϊκού Σταδίου. Σε αυτόν οφείλεται και η φωταγώγηση της Ακρόπολης. Παντρεύτηκε την Eλληνίδα Σοφία Ντόντου. Πέθανε στην Αθήνα στις 12 Νοεμβρίου 1923 έχοντας την ελληνική υπηκοότητα. πηγή

Arthur Schopenhauer - Αλήθεια και προνοητικότητα

* Κάθε αλήθεια περνάει από τρία στάδια. Πρώτα γελοιοποιείται. Μετά βρίσκει σφοδρή αντίθεση. Και στο τέλος θεωρείται αυτονόητη.

* Για να μπορέσει κανείς να πορευτεί στη ζωή, καλό είναι να εφοδιαστεί με μεγάλα αποθέματα προνοητικότητας και επιείκειας. Με τα πρώτα θα φυλαχτεί από ζημιές και απώλειες και με τα δεύτερα από τσακωμούς και προστριβές.

                                     Faith and Race

Adolf Hitler - Εθνικοσοσιαλισμός και Χριστιανισμός

Yπάρχουν κάποιοι που αυτοαποκαλούνται εθνικοσοσιαλιστές αλλά σκέφτονται και δρουν καθαρά μαρξιστικά, δηλαδή στην ουσία είναι μπολσεβίκοι. Χαρακτηρίζουν τον χριστιανισμό ιουδαϊκό προσβάλλοντας και σατυρίζοντας τα χριστιανικά ιερά σύμβολα. Όλοι αυτοί απορρίπτονται από Τον Φύρερ! Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι από το Mein Kampf ( Εκδόσεις Δίδυμοι).

  Στις ελεύθερες ώρες μου έπαιρνα μαθήματα τραγουδιού στο κόρο της εκκλησίας του Λάμπαχ κι κι έβρισκα σ' αυτό μια μοναδική ευκαιρία να μεθώ με τις υπέροχες τελετές.
Σελ 21, Η οικογενειακή εστία

Η αιώνια φύση εκδικείται αμείλικτα όταν προδίδονται οι εντολές της. Να γιατί πιστεύω ότι πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα με τη θέληση του Παντοδύναμου Δημιουργού μας, γιατί: Υπερασπίζοντας τον εαυτό μου ενάντια στους Εβραίους, αγωνίζομαι για να υπερασπιστώ το έργο του Κυρίου.
Σελ 79, Χρόνια μελέτης και δυστυχίας στην Βιέννη

Αλλά και για μιαν άλλη άποψη ακόμη δεν πρέπει να απονέμουμε ευθύνες στο θρήσκευμα σ' οποιοδήποτε θρήσκευμα ή εκκλησία, για τα λάθη του καθενός. [...] Βρίσκονται φυσικά ακόμη και μέσα στον κλήρο άνθρωποι που χρησιμοποιούν την ιερή αποστολή τους για την εξυπηρέτηση προσωπικών τους φιλοδοξιών, άνθρωποι που μέσα στον πολιτικό στίβο ξεχνούν με επιλήψιμο τρόπο ότι έπρεπε να είναι οι φορείς υψηλών κηρυγμάτων κι όχι οι πρωταγωνιστές δολοπλοκιών και συκοφαντιών. Αλλά για έναν τέτοιον ανάξιο, αντιπαρατάσσονται χίλιοι τίμιοι εκκλησιαστικοί, ολοκληρωτικά πιστοί στην αποστολή τους, που αναδύονται σαν νησίδες πάνω στον βούρκο της βρώμικης κι αναταραγμένης εποχής που ζούμε. Έτσι, πολύ λίγο, σχεδόν καθόλου, δεν έχω το δικαίωμα να κατηγορήσω την εκκλησία, αν ένα πρόστυχο άτομο ντυμένο με το ράσο του ιερωμένου, διαπράττει αδίκημα καθαπτόμενο των ηθών, όπως επίσης δεν έχω το δικαίωμα να την καταδικάσω όταν ένας άλλος, μέσα από τον αριθμό των μελών της, ξεχνά και προδίνει τον λαό του, τουλάχιστον στις μέρες μας, όπου κάθε στιγμή βλέπουμε τέτοιες προδοσίες. Κι ακόμα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις μέρες μας ότι για έναν τέτοιον μόνο εφιάλτη, θα βρούμε χίλιους ιερωμένους που η καρδιά τους ματώνει για τις δυστυχίες που περνά το έθνος τους και που εύχονται για όλους τους συμπατριώτες τους να ' ρθει μια μέρα που ο ουρανός θα τους χαμογελάσει ξανά. Σ' όποιον απαντήσει ότι δεν τίθεται εδώ ζήτημα για μικρά προβλήματα μιας μέρας, αλλά για θέματα αρχής και δόγματος, πρέπει αναγκαστικά να του πούμε: Αν νομίζεις πως είσαι ο εκλεκτός που θα μας πει την αλήθεια κάνε το, αλλά να 'χεις το θάρρος να το κάνεις όχι από την θέση ενός πολιτικού κόμματος – που θα το χρησιμοποιήσεις σαν υπόβαθρο – αλλά αντικαθιστώντας το άσχημο παρόν με το καλύτερο μέλλον που εσύ θα προτείνεις.

Σελ 130 Πολιτικές πεποιθήσεις από τα χρόνια που έζησα στην Βιέννη

Τα S.A. στην εκκλησία

 Καθεδρικοί ναοί, δημαρχεία, σιλό και πύργοι, είναι τα σύμβολα που στάθηκαν η βάση κι η συνέχεια της αρχαιότητας. 

Σελ 295 Οι αιτίες της καταστροφής



Τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν καμιά σχέση με τα θρησκευτικά ζητήματα, αφού οι αντανακλάσεις αυτών των τελευταίων δεν αντιτίθενται διόλου στα εθνικά συμφέροντα και δεν υπονομεύουν το ηθικό της φυλής, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να αναμιγνύουμε την εκκλησία στις πολιτικές διαμάχες. Όταν οι αξιωματούχοι της εκκλησίας χρησιμοποιούν τα θρησκευτικά δόγματα, ή ακόμη και τις εκκλησιαστικές θεωρίες για να κάνουν κακό στην φυλή τους, δεν πρέπει να παρασυρθούμε σ' αυτόν τον δρόμο και να τους πολεμήσουμε με τα ίδια όπλα. Οι θρησκευτικές ιδέες και τα δόγματα πρέπει να παραμένουν απαραβίαστα για έναν πολιτικό ηγέτη, αλλιώς, αν εξακολουθήσει ένας πολιτικός να κάνει και τον θρησκευτικό μεταρρυθμιστή, θα χάσει το παιχνίδι! Μια διαφορετική θέση στην Γερμανία προ πάντων, μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή.

Σελ 131 Πολιτικές πεποιθήσεις από τα χρόνια που έζησα στην Βιέννη

                                Ο Χίτλερ βαφτίζει την κόρη του Χέρμαν Γκαίρινγκ

Η μεγάλη λαϊκή μάζα δεν αποτελείται από φιλοσόφους, έτσι για τον λαό η πίστη είναι η μοναδική βάση για μια ηθική θεώρηση του κόσμου.
Σελ 297 Οι αιτίες της καταστροφής

Για δέκα ψήφους θα συμμαχούσαν με τους μαρξιστές, τους κεκηρυγμένους αυτούς εχθρούς της θρησκείας και για έναν υπουργικό θώκο θα έφταναν να παντρευτούν τον διάβολο και με τον όρο να μην τον προδώσουν ποτέ. Αν στην προπολεμική Γερμανία η θρησκευτική ζωή ήταν τόσο καθυστερημένη κι είχε τόσο δυσαρεστήσει τον κόσμο, αυτό οφειλόταν στην κακή χρήση που έκανε στον χριστιανισμό, ένα κόμμα που τιτλοφορούνταν χριστιανικό και στην ανοησία του να θέλει να συνδυάσει τον καθολικισμό και την επικράτηση του, με την πολιτική. Αυτή η συνύπαρξη στάθηκε μοιραία, έστειλε στο κοινοβούλιο ένα σωρό ανάξιους βουλευτές, αλλά έβλαψε την εκκλησία.

Σελ 299 Οι αιτίες της καταστροφής

Η ζωή του (Εβραίου) δεν είναι του κόσμου τούτου και το πνεύμα του είναι τόσο ξένο προς τον αληθινό Χριστιανισμό, όσο ο χαρακτήρας του δεν μπόρεσε να συμβιβασθεί, εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια, με τον μεγάλο ιδρυτή αυτής της νέας θεωρίας. Πρέπει ακόμη ν΄αναγνωρίσουμε ότι Εκείνος δεν κράτησε διόλου μυστική την γνώμη που είχε για τον Εβραϊκό λαό, και πως την εκδήλωνε, κάθε φορά που χρειαζόταν, ακόμ ακαι με το μαστίγιο, διώχνοντας απ' τον ναό του Κυρίου αυτόν τον αντίπαλο ολόκληρης της ανθρωπότητας, που και τότε, όπως το έκανε πάντα, δεν έβλεπε την θρησκεία παρά σαν μια ευκαιρία για εμπορικές επιχειρήσεις. Όμως για αυτό ακριβώς τον λόγο ο Χριστός ανέβηκε στον σταυρό, ενώ βλέπουμε σήμερα το χριστιανικό πολιτικό κόμμα, ν' ατιμάζεται εκλιπαρώντας στις εκλογές εβραϊκούς ψήφους και μηχανορραφώντας κατόπιν με τις Ιουδαϊκές αθεϊστικές φατρίες, ενάντια στα ίδια τα εθνικά ιδεώδη του.
Σελ 345 Λαός και ράτσα

Ο Χίτλερ σημειώνει πως δρα ο Εβραίος στο θρησκευτικό ζήτημα:
Η θρησκεία γελοιοποιείται, τα ήθη και τα έθιμα παριστάνονται σαν ξεπερασμένα, ώσπου να καταρρεύσει και το τελευταίο στήριγμα ενός έθνους που αγωνίζεται για την ύπαρξη του στον κόσμο αυτό.

Σελ 367 Λαός και ράτσα

''Όταν βλέπετε τον σταυρό να θυμάστε πάντα  το φριχτό έγκλημα στον Γολγοθά'' ,  από το παιδικό βιβλίο ''Το Δηλητηριώδες Μανιτάρι'' του Γ΄Ράιχ 

 Το κίνημα αρνείται να πάρει θέση σε προβλήματα που βγαίνουν από τα πλαίσια της πολιτικής δουλειάς ή που δεν φαίνεται να έχουν κεφαλαιώδη σημασία. Σκοπός του δεν είναι η θρησκευτική μεταρρύθμιση ,αλλά μια πολιτική αναδιοργάνωση του λαού μας. Προσβλέπει στα δύο θρησκευτικά δόγματα σαν στηρίγματα το ίδιο σοβαρά κι αξιοπρόσεκτα για την διατήρηση του λαού. Πολεμά λοιπόν και αντιτίθεται στα κόμματα εκείνα που αρνούνται στο θρήσκευμα τον πρωταρχικό ρόλο του για την ηθική υποστήριξη, επιχειρώντας έτσι να το κάνουν όργανο εκμετάλλευσης των πολιτικών τους φιλοδοξιών. 

Σελ 390 Η πρώτη φάση της ανάπτυξης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος

Ο χριστιανισμός δεν πήρε μια τέτοια εξάπλωση κάνοντας συμβιβασμούς με τις φιλοσοφικές θεωρίες της αρχαιότητας, που στο κάτω-κάτω ήταν σχεδόν όμοιες με τις δικές του, αλλά εκδηλώνοντας και υπερασπίζοντας με ακατάλυτο φανατισμό την δική του διδασκαλία.

Σελ 397 Η πρώτη φάση της ανάπτυξης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος

Έτσι βαθιά μέσα μου είχα μέσα μου είχα ιδιαίτερα σχηματίσει από πάντα την εντύπωση ότι αυτοί οι αυτονομαζόμενοι θρησκευτικοί μεταρρυθμιστές – κατά την παλιά γερμανική συνήθεια – δεν κινούνται από καμιά εσωτερική ανάγκη για την ανασυγκρότηση του λαού μας. Στην πραγματικότητα όλη τους η προσπάθεια στρέφονταν στο πως να αποτρέψουν τον κοινό αγώνα του λαού μας ενάντια στο κοινό και μοναδικό του εχθρό, τον Εβραίο. Αντί να τον καθοδηγήσουν σ' αυτόν τον αγώνα τον σπρώχνουν σε καταστρεπτικές θρησκευτικές διενέξεις.
Σελ 410 Η πρώτη φάση της ανάπτυξης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος

Μολονότι οι Εβραίοι κατάφεραν να πετύχουν το σκοπό τους: Καθολικοί και προτεστάντες αλληλομάχονται τώρα, ενώ ο θανάσιμος εχθρός της ανθρωπότητος και του χριστιανισμού, γελά κάτω από τα μουστάκια του.

 Σελ 645 Ο φεντεραλισμός δεν ειναι παρά μια μάσκα

Το να καταστρέφεις το έργο του Θεού, είναι σα να κηρύσσεις τον πόλεμο προς την δημιουργία του Κυρίου και προς την θεία του θέληση. Ακόμη, καθένας πρέπει να δράση – σύμφωνα πάντα με το θρησκευτικό του δόγμα – και όλοι πρέπει να θεωρούν σαν καθήκον τους από τα πιο ιερά, το να εναντιωθούν στον καθένα που με την συμπεριφορά του, τα λόγια ή τις πράξεις του, εγκαταλείπει την ίδια του την θρησκεία και τα κηρύγματα της για να δημιουργήσει εχθρότητες με μια άλλη.
Σελ 647 Ο φεντεραλισμός δεν ειναι παρά μια μάσκα


Έτσι φθάσαμε πια οριστικά στο φθινόπωρο του 1923. Ο παθιασμένος προτεστάντης μπορούσε να αγωνίζεται πλάι στον πιο παθιασμένο καθολικό, χωρίς στο ελάχιστο η συνείδηση του να έρθει σε σύγκρουση με την θρησκευτική του πίστη. Αντίθετα ο κοινός σκληρός τους αγώνας ενάντια στον εξολοθρευτή της Άριας ανθρωπότητας τους έκανε να αλληλοεκτιμούνται και να αισθάνονται φιλία ο ένας για τον άλλο.

Σελ 649 Ο φεντεραλισμός δεν ειναι παρά μια μάσκα

  Οι θρησκευτικές έριδες, εκείνα τα τελευταία χρόνια έφτασαν σε τέτοιο οξύ σημείο ώστε χιλιάδες ρατσιστές έρμαια της αποτύφλωσης που χτυπά όσους ο Θεός εγκαταλείπει, δεν έβλεπαν πια σε πoιο σημείο τους οδηγεί η ακαταλόγιστη συμπεριφορά τους..
Σελ 649 Ο φεντεραλισμός δεν ειναι παρά μια μάσκα

  ''Ο Θεός μαζί μας''

Συμβαίνει συχνά με τον λαό μας να σκέφτεται με ελαφρότητα πάνω σε πρακτικά θέματα από τα οποία εξαρτάται η ύπαρξη του. Όσον καιρό εμείς φιλονικούσαμε για τα θρησκευτικά μας ζητήματα, οι άλλοι λαοί μοιράζανε τον κόσμο. Κι όσον καιρό το ρατσιστικό κίνημα αναρωτιέται ποιος είναι ο σοβαρότερος κίνδυνος, οι Εβραίοι ή ο ''υπεραλπισμός'' και αντίστροφα , ο Ισραηλιτισμός καταστρέφει όλα αυτά που αποτελούν τις βάσεις της ύπαρξης μας όσο και της φυλής μας και κατά συνέπεια εκφυλίζει τον λαό μας για πάντα. Και τώρα ,μπορώ αναφορικά με αυτούς τους ρατσιστές που παριστάνουν τους αγωνιστές, να κάνω από μέρους του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος και κατά συνέπεια του γερμανικού λαού , με όλη μου την ειλικρίνεια αυτή την προσευχή :

''Κύριε,προστάτευσε μας από τέτοιους φίλους, όσο για τους εχθρούς είμαστε σε θέση να τους αντιμετωπίσουμε μόνοι μας''.

Σελ 649-650 Ο φεντεραλισμός δεν ειναι παρά μια μάσκα

Πηγή

 

                                    Faith and Race